Art. 30. 1. Wszystkim uprawnionym członkom rodziny przysługuje jedna renta rodzinna.
2. Jeżeli do renty rodzinnej uprawniona jest jedna osoba, renta wynosi 85%
emerytury podstawowej ze zwiększeniem o:
1) 50% nadwyżki – ponad kwotę emerytury podstawowej – emerytury lub renty
inwalidzkiej z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków
ich rodzin, jaka przysługiwała zmarłemu w chwili śmierci, albo
2) 50% części składkowej emerytury rolniczej lub renty rolniczej z tytułu
niezdolności do pracy, która przysługiwała lub przysługiwałaby zmarłemu
w chwili śmierci
– z tym że renta rodzinna nie może być niższa od emerytury podstawowej.
3. Za każdą następną osobę uprawnioną wysokość renty rodzinnej, ustalonej
w sposób określony w ust. 2, zwiększa się o 5%.
4. Rentę rodzinną, wyliczoną na podstawie ust. 2 i 3, zwiększa się o 10%, jeżeli
śmierć nastąpiła wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej.
4a. Renta rodzinna nie może być wyższa od kwoty świadczenia, które
przysługiwałoby zmarłemu, i nie może być niższa od emerytury podstawowej.
5. Wysokość renty rodzinnej ustala się za pomocą wskaźnika wymiaru.
6. Renta rodzinna ulega podziałowi między uprawnionych na równe części, jeżeli:
1) do renty są uprawnione osoby małoletnie, nad którymi opiekę sprawują różne osoby;
2) pełnoletni członek rodziny uprawniony do renty żąda jej podziału;
3) zachodzą inne okoliczności uzasadniające podział renty.

Ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników art. 30

DODAJ