Art. 30. 1. Nie rzadziej niż na dzień bilansowy wycenia się wyrażone w walutach
obcych:
1) składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach
podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów – po
obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez
Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem pkt 2;
2) gotówkę znajdującą się w jednostkach prowadzących kupno i sprzedaż walut
obcych – po kursie, po którym nastąpił jej zakup, jednak w wysokości nie
wyższej od średniego kursu ogłoszonego na dzień wyceny dla danej waluty przez
Narodowy Bank Polski.
2. Wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach
rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia – o ile odrębne przepisy dotyczące
środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej i innych krajów Europejskiego
Obszaru Gospodarczego oraz środków niepodlegających zwrotowi, pochodzących ze
źródeł zagranicznych nie stanowią inaczej – odpowiednio po kursie:
1) faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji –
w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań;
2) średnim ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia
poprzedzającego ten dzień – w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań,
jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także
w przypadku pozostałych operacji.
3. Jeżeli aktywa i pasywa są wyrażone w walutach, dla których Narodowy Bank
Polski nie ogłasza kursu, to kurs tych walut określa się w relacji do wskazanej przez
jednostkę waluty odniesienia, której kurs jest ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.
4. Różnice kursowe dotyczące inwestycji długoterminowych wyrażonych
w walutach obcych, powstałe na dzień ich wyceny, rozlicza się w sposób określony w art. 35 ust. 2 i 4. Różnice kursowe, z zastrzeżeniem ust. 5–7, dotyczące pozostałych
aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych, powstałe na dzień ich wyceny
oraz przy zapłacie należności i zobowiązań w walutach obcych, jak również sprzedaży
walut, zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych,
a w uzasadnionych przypadkach – do kosztu wytworzenia produktów lub ceny
nabycia towarów, a także ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środków trwałych,
środków trwałych w budowie lub wartości niematerialnych i prawnych.
5. Powstałe na dzień wyceny różnice kursowe od inwestycji stanowiących
pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, zakłady ubezpieczeń na życie oraz
zakłady reasekuracji prowadzące działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji
ubezpieczeń na życie zaliczają do przychodów lub kosztów działalności lokacyjnej
i wykazują w technicznym rachunku ubezpieczeń na życie.
6. Powstałe na dzień wyceny różnice kursowe od inwestycji stanowiących
pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w części dotyczącej lokat środków
skapitalizowanej wartości rent i rezerwy na premie oraz rabaty dla ubezpieczonych,
zakłady ubezpieczeń majątkowych i osobowych oraz zakłady reasekuracji
prowadzące działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji ubezpieczeń
majątkowych i osobowych zaliczają do przychodów lub kosztów działalności
lokacyjnej i wykazują w technicznym rachunku ubezpieczeń majątkowych i osobowych.
7. Powstałe na dzień wyceny różnice kursowe od należności i zobowiązań
z tytułu ubezpieczeń i reasekuracji zalicza się do pozostałych przychodów lub kosztów
technicznych na udziale własnym.

Ustawa o rachunkowości art. 30

DODAJ