Art. 30. 1. Podmioty lecznicze udzielają zwolnienia od pracy, z zachowaniem
prawa do wynagrodzenia, lekarzom wchodzącym w skład powiatowych
i wojewódzkich komisji lekarskich oraz pracownikom średniego personelu
medycznego wyznaczonym do powiatowych komisji lekarskich w razie
konieczności ich udziału w pracach komisji w godzinach pracy zawodowej.
2. Osobom wchodzącym w skład komisji lekarskich, o których mowa
w ust. 1, orzekających o stopniu zdolności do czynnej służby wojskowej osób
stawiających się do kwalifikacji wojskowej, oraz pracownikom średniego
personelu medycznego, o których mowa w ust. 1, przysługuje dodatkowe
wynagrodzenie za pracę związaną z określeniem zdolności tych osób do czynnej
służby wojskowej, wykonywaną poza godzinami pracy zawodowej,
z zachowaniem prawa do wynagrodzenia zgodnie z ust. 1.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania
dodatkowego wynagrodzenia osób wchodzących w skład komisji lekarskich
orzekających o stopniu zdolności do czynnej służby wojskowej osób stawiających
się do kwalifikacji wojskowej oraz pracowników średniego personelu medycznego
wyznaczonych do powiatowych komisji lekarskich. Wysokość wynagrodzenia za
każdy dzień pracy nie może przekraczać 10% przeciętnego wynagrodzenia
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie art. 20 pkt 2
ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych za kwartał poprzedzający wypłatę wynagrodzenia.
4. Wojewodowie zlecają podmiotom leczniczym przeprowadzanie na
potrzeby powiatowych i wojewódzkich komisji lekarskich badań
specjalistycznych, w tym psychologicznych, oraz obserwacji szpitalnej osób
stawiających się do kwalifikacji wojskowej.
4a. W razie niemożności zlecenia przeprowadzania badań specjalistycznych
lub badań psychologicznych podmiotom leczniczym wojewodowie mogą zawierać
umowy o przeprowadzanie takich badań przez lekarzy prowadzących indywidualne
specjalistyczne praktyki lekarskie lub grupowe praktyki lekarskie oraz przez psychologów.
4b. Przy powoływaniu powiatowych i wojewódzkich komisji lekarskich oraz
do zamówień na realizację świadczeń, o których mowa w art. 30 ust. 4 i 4a oraz
w art. 26 ust. 1a, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo
zamówień publicznych.
5. Koszty wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz badań
specjalistycznych i obserwacji szpitalnej, o których mowa w ust. 4, pokrywa się
z budżetu państwa, z części, którą dysponuje wojewoda.

Art. 30a. 1. Ustala się następujące kategorie zdolności do czynnej służby
wojskowej:
1) kategoria A – zdolny do czynnej służby wojskowej, co oznacza zdolność do
odbywania lub pełnienia określonego rodzaju czynnej służby wojskowej,
o którym mowa w art. 59, a także zdolność do odbywania służby w obronie
cywilnej oraz służby zastępczej;
2) kategoria B – czasowo niezdolny do czynnej służby wojskowej, co oznacza
przemijające upośledzenie ogólnego stanu zdrowia albo ostre lub przewlekłe
stany chorobowe, które w okresie do dwudziestu czterech miesięcy od dnia
badania rokują odzyskanie zdolności do służby wojskowej, o której mowa
w pkt 1, w czasie pokoju;
3) kategoria D – niezdolny do czynnej służby wojskowej, o której mowa w pkt
1, w czasie pokoju, z wyjątkiem niektórych stanowisk służbowych
przeznaczonych dla terytorialnej służby wojskowej;
4) kategoria E – trwale i całkowicie niezdolny do czynnej służby wojskowej,
o której mowa w pkt 1, w czasie pokoju oraz w razie ogłoszenia mobilizacji
i w czasie wojny.
2. Orzeczenie o zaliczeniu danej osoby do jednej z kategorii, o których mowa
w ust. 1, właściwe komisje lekarskie wydają na podstawie badania lekarskiego
fizycznej i psychicznej zdolności tej osoby do odpowiedniego rodzaju służby wojskowej, z uwzględnieniem wyników badań specjalistycznych, a w razie potrzeby również obserwacji szpitalnej.
3. W razie stwierdzenia kilku chorób i ułomności przy określaniu zdolności
do czynnej służby wojskowej rozpatruje się łącznie wszystkie ograniczenia
spowodowane tymi chorobami i ułomnościami. Osobę badaną można w takim
wypadku zaliczyć do niższej kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej, niż
wynikałoby to z kategorii zdolności ustalonej dla poszczególnych chorób
i ułomności; w takim wypadku decyduje ocena ogólnej sprawności
psychofizycznej badanego.
4. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw wewnętrznych i ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do
czynnej służby wojskowej oraz do służby poza granicami państwa;
2) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do
pełnienia służby w rodzajach wojsk i służb oraz na stanowiskach służbowych
i funkcjach wojskowych wymagających szczególnych predyspozycji
zdrowotnych;
3) szczegółowe warunki orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej
przez wojskowe komisje lekarskie;
4) szczegółowe warunki orzekania o zdolności do służby wojskowej poza
granicami państwa;
5) tryb postępowania wojskowych komisji lekarskich;
6) sposób ustalania związku chorób oraz śmierci ze służbą wojskową przez te
komisje;
7) sposób orzekania o potrzebie udzielenia żołnierzowi urlopu zdrowotnego.
5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, należy wskazać kategorie
zdolności do służby orzekane w razie stwierdzenia poszczególnych chorób
i ułomności, uwzględniając oznaczenie tych chorób i ułomności według
paragrafów i punktów w celu zapewnienia ochrony danych osobowych w procesie
orzeczniczym, a także określić tryb kierowania do wojskowych komisji lekarskich
i tryb ich postępowania, z uwzględnieniem prowadzenia dodatkowych badań
specjalistycznych wymaganych w poszczególnych rodzajach wojsk i służb, na poszczególnych stanowiskach służbowych i funkcjach wojskowych oraz do służby poza granicami państwa, tryb wydawania orzeczeń i ich zatwierdzania, niezbędne
elementy orzeczenia, tryb rozpatrywania odwołań i sprzeciwów od tych orzeczeń
oraz ich uchylania w trybie nadzoru, niezbędną dokumentację lekarską i inne
dokumenty mogące stanowić podstawę orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej,
wzór skierowania do wojskowych komisji lekarskich, jak również wzory orzeczeń
i certyfikatów wydawanych przez te komisje.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 30

DODAJ