Art. 2. 1. W postępowaniach w sprawie udzielenia lub cofnięcia cudzoziemcom,
o których mowa w art. 1, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na okres 2
lat, a także po udzieleniu tego zezwolenia, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14
czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257
oraz z 2018 r. poz. 149 i 650) oraz art. 59, art. 60 ust. 1 i 3–5 oraz 6 i art. 62 ust. 3–7,
8, 8a i ust. 9 pkt 2 i 3 lit. b ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U.
z 2011 r. poz. 1573, z 2012 r. poz. 589 i 769 oraz z 2013 r. poz. 628)
oraz przepisy wydane na podstawie art. 63 ust. 1 tej ustawy.
2. W postępowaniach, o których mowa w ust. 1, przy wykonywaniu czynności
mających na celu ustalenie okoliczności, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 3 i 4 lub
art. 13 pkt 2 i 3 niniejszej ustawy, nie stosuje się art. 79 ustawy z dnia 14 czerwca 1960
r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
3. Udzielenie albo odmowa udzielenia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1,
następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Ustawa o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o cudzoziemcach art. 2

DODAJ