Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) areszt dla cudzoziemców – areszt dla cudzoziemców w rozumieniu ustawy
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2018 r. poz. 2094 i 2399
oraz z 2019 r. poz. 577 i 622);
2) (uchylony)
3) (uchylony)
4) cudzoziemiec – cudzoziemca w rozumieniu ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r.
o cudzoziemcach;
4a) dane biometryczne – wizerunek twarzy i odciski linii papilarnych pobrane
w celu umieszczenia w dokumentach podróży przewidzianych w Konwencji
Genewskiej w formie elektronicznej;
5) dokument podróży – dokument uznany przez właściwy organ
Rzeczypospolitej Polskiej, uprawniający do przekroczenia granicy, wydany
przez organ państwa obcego, organ polski lub organizację międzynarodową
albo podmiot upoważniony przez organ państwa obcego lub obcą władzę
o charakterze państwowym;
6) granica – granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy
z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U.
z 2018 r. poz. 1869 i 2399);
7) karta pobytu – dokument wydany cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie
na pobyt czasowy, zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej, ochronę uzupełniającą, zgodę na pobyt
ze względów humanitarnych lub status uchodźcy w Rzeczypospolitej
Polskiej;
7a) kolejny wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej – wniosek
o udzielenie ochrony międzynarodowej złożony przez cudzoziemca lub
w jego imieniu po tym, jak w odniesieniu do poprzedniego wniosku
o udzielenie ochrony międzynarodowej, który go dotyczył, została wydana
decyzja ostateczna, w tym także o umorzeniu postępowania;
8) Konwencja Genewska – Konwencję dotyczącą statusu uchodźców,
sporządzoną w Genewie dnia 28 lipca 1951 r. (Dz. U. z 1991 r. poz. 515 i 516);
9) kraj pochodzenia – państwo, którego obywatelem jest cudzoziemiec,
a w przypadku cudzoziemca, którego obywatelstwa nie da się ustalić lub który
nie posiada obywatelstwa żadnego państwa – państwo, w którym stale zamieszkuje;
9a) małoletni bez opieki – małoletniego cudzoziemca, który przybywa na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywa na tym terytorium bez
opieki osób dorosłych, odpowiedzialnych za niego zgodnie z prawem
obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej;
9aa) ośrodek recepcyjny – ośrodek dla cudzoziemców pełniący funkcję punktu
przyjęć cudzoziemców, którzy złożyli wniosek o udzielenie ochrony
międzynarodowej;
9b) państwo członkowskie – państwo członkowskie Unii Europejskiej lub inne
państwo, które stosuje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów
i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za
rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego
w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub
bezpaństwowca (wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 180 z 29.06.2013,
str. 31);
9c) przesiedlenie – przeniesienie z kraju trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej uchodźcy mandatoryjnego w celu nadania mu na tym terytorium
statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej;
9d) relokacja – przemieszczenie cudzoziemca, który złożył wniosek o udzielenie
ochrony międzynarodowej na terytorium odpowiedzialnego państwa
członkowskiego określonego w rozdziale III rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie
ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego
odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony
międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez
obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (wersja przekształcona)
(Dz. Urz. UE L 180 z 29.06.2013, str. 31), i osoby, w imieniu której wniosek
ten został złożony, z terytorium tego państwa członkowskiego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub przemieszczenie cudzoziemca objętego
ochroną międzynarodową z państwa członkowskiego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach odpowiedzialności i solidarności
między państwami członkowskimi;
10) strzeżony ośrodek – strzeżony ośrodek w rozumieniu ustawy z dnia
12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
11) (uchylony)
12) uchodźca mandatoryjny – cudzoziemca uznanego za uchodźcę przez
Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców,
zgodnie z jego mandatem wynikającym z Konwencji Genewskiej oraz Statutu
Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców zatwierdzonego rezolucją Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów
Zjednoczonych 428(V) z dnia 14 grudnia 1950 r.;
13) wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej – wniosek o objęcie przez
Rzeczpospolitą Polską ochroną cudzoziemca, który ubiega się o status
uchodźcy lub ochronę uzupełniającą.

Ustawa o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej art. 2

DODAJ