Art. 2. 1. Prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która:
1) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu
likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności
pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku
służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56
lat – kobieta oraz 61 lat – mężczyzna i posiada okres uprawniający do
emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub
2) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn
dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20
kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z
2020 r. poz. 1409), zwanej dalej „ustawą o promocji zatrudnienia”, w którym
była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co
najmniej 55 lat – kobieta oraz 60 lat – mężczyzna oraz posiada okres
uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat
dla mężczyzn, lub
3) do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie
krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
(Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695, 875 i 1291), zwanej dalej „ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych”, i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co
najmniej 56 lat – kobieta i 61 lat – mężczyzna i posiada okres uprawniający
do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub
4) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni
od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej
nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo
do renty, ukończyła co najmniej 55 lat – kobieta oraz 60 lat – mężczyzna i
osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla
kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub
4a) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 60 dni
od dnia ustania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego
zasiłku opiekuńczego, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r.
o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111), lub zasiłku dla
opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i
wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1297), pobieranych
nieprzerwanie przez okres co najmniej 365 dni, jeżeli utrata prawa do nich
była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana, i do
dnia, w którym ustało prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego
zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna, ukończyła co najmniej 55 lat
– kobieta oraz 60 lat – mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do
emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub
5) do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w
rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była
zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres
uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat
dla mężczyzn, lub
6) do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub
stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności
pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w
razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub
pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.
2. Za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się
okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5–9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z
dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252, 568 i 1222), zwanej dalej „ustawą o
emeryturach i rentach z FUS”.
3. Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po
upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa
w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące
warunki:
1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;
2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej
przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy
zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia
w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;
3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie
nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy
dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla
bezrobotnych.
4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Zakład Ubezpieczeń
Społecznych, na wniosek osoby zainteresowanej, może przywrócić termin złożenia
wniosku, o którym mowa w ust. 3 pkt 3.
5. Do okresu 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w
ust. 3, wlicza się:
1) okresy, za które, zgodnie z art. 75 ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia,
prawo do zasiłku dla bezrobotnych nie przysługiwało;
2) okresy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu przepisów
ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac
interwencyjnych lub robót publicznych podjętego w tym okresie;
w przypadku gdy zatrudnienie lub inna praca zarobkowa ustanie po upływie
180-dniowego okresu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, prawo do świadczenia
przedemerytalnego przysługuje, jeżeli wniosek o przyznanie tego świadczenia zostanie złożony w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia ustania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych
lub robót publicznych.
5a. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do terminu złożenia wniosku, o
którym mowa w ust. 5 pkt 2.
6. Prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje również osobom, o
których mowa w art. 6 ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania
wyrobów zawierających azbest (Dz. U. z 2017 r. poz. 2119 oraz z 2020 r. poz. 284),
po spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 3.

Ustawa o świadczeniach przedemerytalnych art. 2