Art. 2. 1. Odbywanie służby zastępczej uznaje się za spełnianie powszechnego
obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie służby wojskowej.
2. Służba zastępcza polega na wykonywaniu prac na rzecz ochrony środowiska,
ochrony przeciwpożarowej, ochrony zdrowia, pomocy społecznej, opieki nad osobami
niepełnosprawnymi albo bezdomnymi oraz na rzecz administracji publicznej
i wymiaru sprawiedliwości.
3. Służbę zastępczą odbywa się w państwowych i samorządowych jednostkach
organizacyjnych, podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami, o których
mowa w przepisach o działalności leczniczej, oraz w organizacjach pożytku
publicznego, zwanych dalej „podmiotami”.
4. Skierowanie do odbycia służby zastępczej w organizacji pożytku publicznego,
którą jest jednostka organizacyjna kościoła lub związku wyznaniowego mająca
osobowość prawną następuje wyłącznie za zgodą osoby podlegającej kwalifikacji
wojskowej.

Ustawa o służbie zastępczej art. 2

Poprzedni

Art. 1. Ustawa określa zasady przeznaczania do służby zastępczej, kierowania do jej odbycia oraz odbywania służby zastępczej przez podlegających obowiązkowi służby wojskowej, którym przekonania reli...

Nastepny

Art. 3. Służba zastępcza trwa 18 miesięcy, a dla absolwentów szkół wyższych – 6 miesięcy.

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2004
  • Ost. zmiana ustawy 1 września 2017
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 02 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka