Art. 2. Prawo do rekompensaty przysługuje właścicielowi nieruchomości
pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnia on
łącznie następujące wymogi:
1) był w dniu 1 września 1939 r. obywatelem polskim i miał miejsce zamieszkania
na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów:
a) art. 3 ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o prawie właściwym dla stosunków
prywatnych wewnętrznych (Dz. U. poz. 580) lub
b) art. 24 Kodeksu Postępowania Cywilnego (Dz. U. z 1932 r. poz. 934), lub
c) § 3–10 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 maja
1934 r. wydanego w porozumieniu z Ministrem Skarbu co do § 2 ust. 3–5,
z Ministrem Spraw Wojskowych co do §§ 20, 21, 22, 24 ust. 3, § 49 ust. 1
i 2, § 55 i § 56 oraz z Ministrem Spraw Zagranicznych co do § 18 ust. 1 i 2,
§ 51 i § 55, o meldunkach i księgach ludności (Dz. U. poz. 489)
– oraz opuścił byłe terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z przyczyn, o których
mowa w art. 1, lub z tych przyczyn nie mógł na nie powrócić;
2) posiada obywatelstwo polskie.

Ustawa o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej art. 2

DODAJ