Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) program – program zakładowy albo program międzyzakładowy;
2) pracownik – osobę zatrudnioną, w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy,
na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania, spółdzielczej
umowy o pracę, osobę zatrudnioną na podstawie umowy zawartej w wyniku
powołania lub wyboru do organu reprezentującego osobę prawną oraz członka
rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych, a jeżeli
umowa zakładowa tak stanowi, także:
a) osobę wykonującą pracę nakładczą, o której mowa w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie art. 303 § 1 ustawy z dnia
26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495), lub
b) osobę fizyczną wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej lub
umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495) stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, lub
c) członka rady nadzorczej wynagradzanego z tytułu pełnienia tej funkcji;
3) zakład ubezpieczeń – zakład ubezpieczeń prowadzący działalność, o której
mowa w dziale I załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 381, 730 i 2217);
4) fundusz inwestycyjny – fundusz inwestycyjny otwarty lub specjalistyczny
fundusz inwestycyjny otwarty w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r.
o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami
inwestycyjnymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 95);
5) towarzystwo emerytalne – pracownicze towarzystwo emerytalne w rozumieniu
ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy
emerytalnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 105);
6) fundusz emerytalny – pracowniczy fundusz emerytalny w rozumieniu ustawy
z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy
emerytalnych;
7) instytucja finansowa – zakład ubezpieczeń, fundusz inwestycyjny lub
zarządzający zagraniczny, który zarządza środkami gromadzonymi w programie
na podstawie umowy z pracodawcą;
8) instytucja finansowa prowadząca IKE – instytucję finansową prowadzącą IKE
uczestnika w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych
kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia
emerytalnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1808);
9) zarządzający – instytucję finansową lub fundusz emerytalny;
10) konwersja – jednoczesne odkupienie jednostek uczestnictwa w jednym funduszu
inwestycyjnym i nabycie jednostek uczestnictwa w innym funduszu
inwestycyjnym zarządzanym przez to samo towarzystwo za środki pieniężne
uzyskane z odkupienia jednostek uczestnictwa, pod warunkiem że jednostki
odkupywane i nabywane są rejestrowane jako stanowiące środki uczestnika
odpowiednio ze składki podstawowej lub dodatkowej;
11) uczestnik – pracownika lub inną osobę, która przystąpiła do programu;
11a) potencjalny uczestnik – pracownika, który ma prawo do przystąpienia do
programu i nie jest jego uczestnikiem;
12) osoba uprawniona – osobę wskazaną przez uczestnika w deklaracji, która
otrzyma środki z programu w przypadku jego śmierci, osobę, o której mowa
w art. 832 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, oraz
spadkobiercę uczestnika;
13) środki – środki finansowe gromadzone w celu realizacji programu, inwestowane
w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, jednostki
ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego działającego na podstawie
przepisów o działalności ubezpieczeniowej, jednostki rozrachunkowe funduszy
emerytalnych albo jednostki wyodrębnione przez zarządzającego zagranicznego
– na rachunku uczestnika prowadzonym przez zarządzającego lub środki
pieniężne na rachunku uczestnika, prowadzonym na podstawie zakładowej
umowy emerytalnej przez zarządzającego;
14) organ nadzoru – Komisję Nadzoru Finansowego, o której mowa w ustawie z dnia
21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 180
i 284);
15) wynagrodzenie – podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne
i rentowe uczestnika w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r.
o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266 i 321), bez
stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy;
16) rachunek – zapis w rejestrze uczestników funduszu inwestycyjnego, rachunek,
na który są wpłacane składki do funduszu emerytalnego, lub rachunek
w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym prowadzony na zasadach
określonych w ustawie, a w zakresie nieuregulowanym w ustawie – na zasadach
określonych w przepisach właściwych dla tych rejestrów i rachunków;
17) IKE – indywidualne konto emerytalne w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia
2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach
zabezpieczenia emerytalnego;
18) wypłata – dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową
lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na
wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy – na warunkach
określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków
określonych w ustawie;
19) wypłata transferowa – przekazanie środków na warunkach określonych
w ustawie do innego programu, na IKE uczestnika albo osoby uprawnionej, z PPK zmarłego uczestnika PPK, lub z IKE uczestnika albo osoby uprawnionej do programu w przypadkach i na warunkach, o których mowa w przepisach
o pracowniczych planach kapitałowych i w przepisach o indywidualnych
kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia
emerytalnego;
20) zwrot – wycofanie środków zgromadzonych w ramach programu w przypadku
jego likwidacji, jeżeli nie zachodzą przesłanki do wypłaty bądź wypłaty
transferowej;
21) dyspozycja – polecenie dokonania wypłaty albo wypłaty transferowej składane
przez uczestnika zarządzającemu;
22) NIP – numer identyfikacji podatkowej nadany zgodnie z przepisami o zasadach
ewidencji i identyfikacji podatników i płatników;
23) zagraniczny organ nadzoru – krajowe władze państwa członkowskiego Unii
Europejskiej wyznaczone przez to państwo do wykonywania zadań związanych
z nadzorowaniem realizacji programu emerytalnego przez pracodawcę mającego
siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej;
24) zarządzający zagraniczny – podmiot, niezależnie od jego formy prawnej, mający
swoją siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
podlegający nadzorowi organu nadzoru tego państwa, którego przedmiotem
działalności jest gromadzenie środków pieniężnych i ich lokowanie,
z przeznaczeniem na wypłatę uczestnikom programu emerytalnego po
osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego;
25) PPK – pracowniczy plan kapitałowy w rozumieniu ustawy z dnia 4 października
2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. poz. 2215 oraz z 2019 r.
poz. 1074 i 1572);
26) trwały nośnik informacji ‒ instrument pozwalający uczestnikowi na
przechowywanie informacji kierowanych osobiście do tego uczestnika w sposób,
który umożliwia przyszłe korzystanie z tych informacji, przez okres odpowiedni
do ich celów, i który pozwala na niezmienione odtworzenie przechowywanej
informacji.
2. Do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a–c, przepisy ustawy o stosunku
pracy i pracodawcy stosuje się odpowiednio.

Ustawa o pracowniczych programach emerytalnych art. 2

Poprzedni

Art. 1. Ustawa określa zasady tworzenia i działania pracowniczych programów emerytalnych, warunki, które powinny spełniać podmioty realizujące programy, oraz warunki uczestnictwa w tych programach. ...

Nastepny

Art. 3. Program jest tworzony w celu gromadzenia środków uczestnika przeznaczonych do wypłaty.

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych
  • Wejscie w życie 1 czerwca 2004
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 04 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka