Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) gminie – rozumie się przez to gminę lub gminy, w których granicach jest
położony port lub przystań morska;
2) porcie lub przystani morskiej – rozumie się przez to akweny i grunty oraz
związaną z nimi infrastrukturę portową, znajdujące się w granicach portu lub
przystani morskiej;
2a) przystani plażowej – rozumie się przez to przystań morską, na której postój
statków, w szczególności statków rybackich w rozumieniu ustawy z dnia
19 grudnia 2014 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. z 2020 r. poz. 277 i 285),
odbywa się wyłącznie bezpośrednio na plaży;
3) portach o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej – rozumie się
przez to porty morskie w Gdańsku, Gdyni, Szczecinie i Świnoujściu;
4) infrastrukturze portowej – rozumie się przez to znajdujące się w granicach portu
lub przystani morskiej akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia
i instalacje, związane z funkcjonowaniem portu, przeznaczone do wykonywania
przez podmiot zarządzający portem zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5;
4a) użytkowniku infrastruktury portowej – rozumie się przez to każdą osobę fizyczną
lub prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej
korzystającą z tej infrastruktury;
5) infrastrukturze zapewniającej dostęp do portów lub przystani morskich – rozumie
się przez to prowadzące do portu lub przystani morskiej oraz położone
w granicach portu lub przystani morskiej tory wodne, wraz ze związanymi z ich
funkcjonowaniem obiektami, urządzeniami i instalacjami;
6) podmiocie zarządzającym – rozumie się przez to, utworzony na podstawie
niniejszej ustawy, podmiot powołany do zarządzania portem lub przystanią morską;
7) (uchylony)
8) (uchylony)

Art. 2a. 1. Do organizacji i funkcjonowania polskich portów wymienionych
w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 1315/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie unijnych wytycznych dotyczących
rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej i uchylającego decyzję nr 661/2010/UE
(Dz. Urz. UE L 348 z 20.12.2013, str. 1, z późn. zm.1)
) stosuje się przepisy
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/352 z dnia 15 lutego
2017 r. ustanawiającego ramy w zakresie świadczenia usług portowych oraz wspólne
zasady dotyczące przejrzystości finansowej portów (Dz. Urz. UE L 57 z 03.03.2017,
str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2017/352”.
2. Podmiot zarządzający portem, o którym mowa w ust. 1, jest uprawniony do
organizacji usług portowych, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a, c, e i g
rozporządzenia nr 2017/352.
3. Organizacja usług, o której mowa w ust. 2, może polegać na:
1) wprowadzeniu:
a) minimalnych wymogów dotyczących świadczenia usług portowych –
w przypadku gdy będą one niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości
usług portowych oraz przy zachowaniu wymagań, o których mowa w art. 4
ust. 4 rozporządzenia nr 2017/352,
b) ograniczenia liczby dostawców usług portowych w rozumieniu
rozporządzenia nr 2017/352;
2) świadczeniu usługi portowej samodzielnie przez podmiot zarządzający portem,
o którym mowa w ust. 1, lub za pośrednictwem odrębnej prawnie jednostki,
zgodnie z art. 8 rozporządzenia nr 2017/352.
4. W przypadku skorzystania przez podmiot zarządzający portem, o którym
mowa w ust. 1, z uprawnień w zakresie organizacji usług portowych, o której mowa
w ust. 3 pkt 1, dostawca usług portowych w rozumieniu rozporządzenia
nr 2017/352 nabywa prawo do wykonywania usług portowych po przeprowadzeniu
przez podmiot zarządzający portem, o którym mowa w ust. 1, postępowania zgodnie
z rozdziałem II rozporządzenia nr 2017/352 oraz zawarciu z podmiotem
zarządzającym umowy o świadczenie usługi portowej, o której mowa
w art. 2 pkt 12 tego rozporządzenia. Dostawca usług portowych w rozumieniu
rozporządzenia nr 2017/352 może złożyć skargę do właściwego dyrektora urzędu
morskiego dotyczącą naruszenia przez podmiot zarządzający portem, o którym mowa
w ust. 1, przepisów rozporządzenia nr 2017/352 zgodnie z art. 43aa ustawy z dnia
21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji
morskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 2169 oraz z 2020 r. poz. 284).
5. Podmiot zarządzający portem, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest
prowadzić konsultacje zgodnie z art. 15 rozporządzenia nr 2017/352.
6. Podmiot zarządzający portem, o którym mowa w ust. 1, publikuje informację
o prowadzonych konsultacjach oraz sposobie zgłoszenia stanowiska w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej podmiotu zarządzającego, a także
przekazuje taką informację właściwej radzie interesantów portu – zapewniając co
najmniej 14-dniowy termin od dnia publikacji na przedstawienie stanowiska.

Art. 2b. 1. Podmiot wykonujący w transporcie
morskim lub wodnym śródlądowym usługę przeładunku lub usługę obsługi
pasażerów, jeżeli miejsce rozpoczęcia lub zakończenia podróży znajduje się
w granicach portu lub przystani morskiej, przekazuje podmiotowi zarządzającemu
dane dotyczące:
1) wielkości potencjału przeładunkowego wyrażonej odpowiednio w tonach lub
jednostkach standardowych odpowiadających pojemności 20-stopowego
kontenera ISO (TEU) oraz wielkości potencjału w zakresie obsługi pasażerów wyrażonej w liczbie pasażerów – do dnia 31 marca każdego roku według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego;
2) liczby obsłużonych pasażerów, z podziałem na pasażerów obsłużonych w ruchu
krajowym i międzynarodowym, oraz wielkości przeładunków wyrażonej
odpowiednio w tonach lub TEU, z uwzględnieniem, oraz bez uwzględnienia,
masy własnej jednostek ładunkowych, a także w podziale na ładunki
przywożone oraz wywożone – do dnia 31 marca każdego roku za rok poprzedni.
2. Centrum Monitorowania Rybołówstwa, o którym mowa w art. 69 ust. 6
ustawy z dnia 19 grudnia 2014 r. o rybołówstwie morskim, przekazuje podmiotowi
zarządzającemu dane dotyczące ilości wyładowanych w danym porcie lub przystani
morskiej ryb, wyrażonej w tonach – do dnia 31 marca każdego roku za rok poprzedni.

Art. 2c. 1. Budowa, modernizacja
i utrzymanie infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich są
finansowane ze środków budżetu państwa, w wysokości określonej w ustawie
budżetowej, oraz mogą być finansowane lub dofinansowane z innych źródeł,
w szczególności z budżetu jednostki samorządu terytorialnego.
2. W przypadku finansowania lub dofinansowania budowy, modernizacji
i utrzymania infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich
z innych niż budżet państwa źródeł, zasady finansowania, w szczególności wysokość
kosztów inwestycji oraz kosztów utrzymania, określa porozumienie zawierane
z właściwym dyrektorem urzędu morskiego.

Ustawa o portach i przystaniach morskich art. 2

DODAJ