Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) funkcjonariusz publiczny – osobę działającą w charakterze organu administracji
publicznej lub z jego upoważnienia albo jako członek kolegialnego organu
administracji publicznej lub osobę wykonującą w urzędzie organu administracji
publicznej pracę w ramach stosunku pracy, stosunku służbowego lub umowy
cywilnoprawnej, biorącą udział w prowadzeniu sprawy rozstrzyganej w drodze
decyzji lub postanowienia przez taki organ;
2) podmiot odpowiedzialny – Skarb Państwa, jednostkę samorządu terytorialnego
lub inny podmiot, który, zgodnie z art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. –
Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 i 585), ponosi odpowiedzialność
majątkową za szkody wyrządzone przy wykonywaniu władzy publicznej;
3) organ administracji publicznej – organ administracji publicznej w rozumieniu
art. 5 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, 868 i 996).
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o wykonywaniu władzy publicznej z rażącym
naruszeniem prawa, należy przez to rozumieć również wykonywanie władzy
publicznej bez podstawy prawnej.
3. Ilekroć w ustawie jest mowa o wynagrodzeniu przysługującym
funkcjonariuszowi publicznemu, należy przez to rozumieć również przysługujące mu
uposażenie.

Ustawa o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa art. 2

DODAJ