Art. 29. § 1. Organ egzekucyjny bada z urzędu dopuszczalność egzekucji
administracyjnej; organ ten nie jest natomiast uprawniony do badania zasadności
i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym.
§ 2. Organ egzekucyjny nie przystępuje do egzekucji i zawiadamia wierzyciela
o przyczynach nieprzystąpienia do egzekucji, jeżeli:
1) obowiązek, którego dotyczy tytuł wykonawczy, nie podlega egzekucji
administracyjnej;
2) organ egzekucyjny uprawdopodobni, że nie uzyska się kwoty przewyższającej
wydatki egzekucyjne;
3) tytuł wykonawczy nie spełnia wymogów określonych w art. 27 § 1 i 2.
§ 2a. Na wniosek wierzyciela niebędącego jednocześnie organem
egzekucyjnym, złożony w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia
o przyczynach nieprzystąpienia do egzekucji, organ egzekucyjny wydaje
postanowienie o nieprzystąpieniu do egzekucji lub przystępuje do egzekucji. Na
postanowienie o nieprzystąpieniu do egzekucji wierzycielowi przysługuje zażalenie.
§ 3. (uchylony)

Art. 29a. § 1. Jeżeli dochodzenie należności pieniężnych na wniosek państwa
członkowskiego lub państwa trzeciego stwarza szczególne problemy, powoduje powstanie znacząco wysokich wydatków egzekucyjnych lub wiąże się ze zwalczaniem zorganizowanej grupy albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa, organ egzekucyjny może wystąpić do centralnego biura łącznikowego o uzgodnienie
z państwem członkowskim lub państwem trzecim zakresu oraz sposobu pokrycia
wydatków egzekucyjnych powstałych lub mogących powstać w ramach udzielania
pomocy na podstawie ustawy o wzajemnej pomocy, przedstawiając jednocześnie:
1) szczegółowe zestawienie wydatków egzekucyjnych;
2) numer rachunku bankowego organu egzekucyjnego, na który ma być przekazana
kwota wydatków.
§ 2. Do momentu uzgodnienia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny może
nie podejmować czynności egzekucyjnych.

Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji art. 29

DODAJ