Art. 28. 1. Zgromadzenie spontaniczne może być rozwiązane przez
funkcjonariusza kierującego działaniami Policji, jeżeli:
1) jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych
rozmiarach;
2) jego przebieg powoduje poważne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku
publicznego;
3) powoduje istotne zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego na
drogach publicznych;
4) jego przebieg narusza przepisy niniejszej ustawy albo przepisy karne;
5) zakłóca przebieg zgromadzenia organizowanego w trybie przepisów rozdziału 2,
3 lub 3a.
2. Rozwiązanie zgromadzenia spontanicznego na podstawie ust. 1 następuje
przez wydanie decyzji ustnej podlegającej natychmiastowemu wykonaniu,
poprzedzonej dwukrotnym ostrzeżeniem uczestników zgromadzenia spontanicznego
o możliwości jego rozwiązania, a następnie ogłoszonej publicznie uczestnikom tego
zgromadzenia.

Prawo o zgromadzeniach art. 28

Poprzedni

Art. 27. Uczestnicy zgromadzenia spontanicznego nie mogą zakłócać przebiegu zgromadzenia organizowanego w trybie przepisów rozdziału 2, 3 lub 3a.

Nastepny

Art. 29. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2015 r. poz. 1094) art. 52 otrzymuje brzmienie: „ Art. 52. § 1. Kto bierze udział w zgromadzeniu, posiadając przy sobie broń, ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 5 lipca 1990 r. – Prawo o zgromadzeniach
  • Wejscie w życie 1 sierpnia 1990
  • Ost. zmiana ustawy 9 listopada 2012
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 15 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka