Art. 27. 1. Zwrot części kosztów poniesionych przez pracodawcę na
przeszkolenie repatrianta, wynagrodzenie, nagrody i składki na ubezpieczenia
społeczne oraz utworzenie stanowiska pracy następuje na podstawie umów zawartych
między starostą a pracodawcą.
2. Starosta nie może zawrzeć umów, o których mowa w ust. 1, jeżeli:
1) pracodawca ma zaległości z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, na
ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy lub na Fundusz Gwarantowanych
Świadczeń Pracowniczych;
2) pracodawca nie dotrzymał warunków innych umów zawartych z organami zatrudnienia;
3) doradca zawodowy powiatowego urzędu pracy wydał negatywną opinię
o predyspozycji repatrianta do wykonywania pracy, w związku z którą może
nastąpić zwrot kosztów.
3. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna określać w szczególności:
1) sposób zwrotu kosztów;
2) zasady wypłacania i wysokość zwracanej kwoty;
3) prawa i obowiązki stron umowy, w tym:
a) zobowiązanie pracodawcy do zwrotu wypłaconej kwoty wraz z odsetkami,
na zasadach określonych przez starostę, w przypadku niedotrzymania przez
pracodawcę warunków umowy,
b) uprawnienia starosty do kontroli pracodawcy w zakresie prawidłowości
prowadzenia aktywizacji zawodowej repatrianta.
4. Do umowy, której przedmiotem jest zwrot kosztów przeszkolenia, dołącza się
opracowany przez pracodawcę program tego przeszkolenia.
5. W przypadku zawarcia przez starostę umowy, o której mowa w ust. 1, nie
stosuje się form aktywizacji zawodowej na zasadach określonych w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r.
poz. 514, z późn. zm.) w okresie obowiązywania umowy.

Ustawa o repatriacji art. 27

DODAJ