Art. 26. 1. Wolne obszary celne mogą być tworzone na wniosek w celu:
1) ułatwienia międzynarodowego ruchu tranzytowego towarów, w szczególności
w portach morskich, lotniczych, rzecznych lub miejscach przyległych do przejść
granicznych;
2) rozwoju eksportu i tworzenia nowych miejsc pracy.
2. Wolne obszary celne tworzy się w miejscach niezamieszkanych,
umożliwiających sprawowanie skutecznego dozoru celnego towarów wprowadzanych
do wolnego obszaru celnego i z niego wyprowadzanych.
3. Zarządzającym wolnym obszarem celnym może być osoba, która spełnia
następujące warunki:
1) ma siedzibę na obszarze celnym Unii;
2) przysługuje jej prawo własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości, na
której ma być utworzony wolny obszar celny;
3) zapewnia prawidłową realizację operacji dokonywanych w wolnym obszarze
celnym;
4) wykaże, że utworzenie wolnego obszaru celnego jest uzasadnione gospodarczo.
3a. Wolny obszar celny może zostać utworzony, jeżeli organy celne mogą
sprawować dozór celny bez konieczności stosowania środków administracyjnych
niewspółmiernych do istniejącej potrzeby gospodarczej.
3b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze decyzji,
odmawia utworzenia wolnego obszaru celnego w przypadku niespełnienia przesłanek
jego utworzenia.
4. Wstęp do wolnego obszaru celnego oraz przemieszczanie się w nim odbywa
się według zasad i na warunkach ustalonych z organem celnym.
5. Wolny obszar celny znosi się z urzędu lub na wniosek zarządzającego.
6. Wolny obszar celny znosi się z urzędu, w przypadku gdy:
1) wymagają tego zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej;
2) zarządzający rażąco naruszył przepisy podatkowe lub celne;
3) w wolnym obszarze celnym nie została podjęta działalność gospodarcza
w terminie 24 miesięcy od dnia jego utworzenia.
7. (uchylony)

Prawo celne art. 26