Art. 261. § 1. Nikt nie ma prawa odmówić zeznań w charakterze świadka,
z wyjątkiem małżonków stron, ich wstępnych, zstępnych i rodzeństwa oraz
powinowatych w tej samej linii lub stopniu, jak również osób pozostających ze
stronami w stosunku przysposobienia. Prawo odmowy zeznań trwa po ustaniu
małżeństwa lub rozwiązaniu stosunku przysposobienia. Jednakże odmowa zeznań nie
jest dopuszczalna w sprawach o prawa stanu, z wyjątkiem spraw o rozwód.
§ 2. Świadek może odmówić odpowiedzi na zadane mu pytanie, jeżeli zeznanie
mogłoby narazić jego lub jego bliskich, wymienionych w paragrafie poprzedzającym,
na odpowiedzialność karną, hańbę lub dotkliwą i bezpośrednią szkodę majątkową albo jeżeli zeznanie miałoby być połączone z pogwałceniem istotnej tajemnicy zawodowej.
Duchowny może odmówić zeznań co do faktów powierzonych mu na spowiedzi.
Art. 260. Współuczestnik sporu, niebędący współuczestnikiem jednolitym, może być świadkiem co do faktów dotyczących wyłącznie innego współuczestnika.
Art. 262. Sąd, wzywając świadka, wymieni w wezwaniu imię, nazwisko i zamieszkanie wezwanego, miejsce i czas przesłuchania, nazwiska stron i przedmiot sprawy oraz zwięzłą osnowę przepisów o karach za...
Powiązania
Powiązane orzeczenia (1) I ACa 650/18 Wyrok SA w Białymstoku z 7 grudnia 2018 r. w sprawie o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli.Szczegóły
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców