Art. 260. 1. Polski dokument tożsamości cudzoziemca może być wydany:
1) małoletniemu cudzoziemcowi urodzonemu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i przebywającemu na tym terytorium bez opieki rodziców, jeżeli nie
sprzeciwia się temu interes Rzeczypospolitej Polskiej oraz przemawia za tym
dobro dziecka;
2) cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie zaświadczenia, o którym mowa w art. 170;
3) cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie
posiada żadnego obywatelstwa, jeżeli przemawia za tym interes
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Cudzoziemcowi, o którym mowa w ust. 1, polski dokument tożsamości
cudzoziemca może być wydany, jeżeli cudzoziemiec nie posiada dokumentu podróży
i nie jest możliwe otrzymanie przez niego innego dokumentu potwierdzającego
tożsamość.

Ustawa o cudzoziemcach art. 260

Poprzedni

Art. 259. 1. Polski dokument podróży dla cudzoziemca unieważnia się w przypadku: 1) utraty albo uszkodzenia tego dokumentu – z dniem zgłoszenia jego utraty albo uszkodzenia do właściwego organu; 2...

Nastepny

Art. 261. 1. Polski dokument tożsamości cudzoziemca, w okresie swojej ważności, potwierdza tożsamość cudzoziemca podczas pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lecz nie potwierd...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
  • Wejscie w życie 1 maj 2014
  • Ost. zmiana ustawy 27 kwietnia 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 29 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka