Art. 25. 1. Bezpośrednio przed podjęciem czynności mających na celu
zaspokojenie zastawnika z przedmiotu zastawu rejestrowego, o których mowa
w art. 22 i art. 24, zastawnik powinien na piśmie zawiadomić zastawcę
o zamierzonym podjęciu działań zmierzających do zaspokojenia jego roszczeń
wynikających z zastawu rejestrowego.
2. Zastawca może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia, o którym mowa
w ust. 1, zaspokoić zastawnika bądź wystąpić do sądu z powództwem o ustalenie, że
wierzytelność nie istnieje albo nie jest wymagalna w całości lub w części.
3. Jeżeli powództwo zostało wniesione po upływie terminu, o którym mowa
w ust. 2, zabezpieczenie roszczenia jest niedopuszczalne.
4. Jeżeli przedmiotem zastawu rejestrowego jest zbiór rzeczy ruchomych lub
praw, stanowiący całość gospodarczą, a wierzytelność zabezpieczona stała się
wymagalna, zastawnik może w pisemnym zawiadomieniu żądać od zastawcy
zabezpieczenia roszczeń przez przeprowadzenie spisu z natury składników
majątkowych przedmiotu zastawu rejestrowego, w sposób określony przez strony
umowy zastawniczej.
5. Od chwili zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 i 4, zastawca nie może bez
zgody zastawnika rozporządzać przedmiotem zastawu ani jego składnikami
majątkowymi.

Ustawa o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów art. 25