Art. 25. 1. Redakcją kieruje redaktor naczelny.
2. Redaktorem naczelnym dziennika lub czasopisma może być osoba, która
ma pełną zdolność do czynności prawnych, posiada obywatelstwo polskie i nie jest
pozbawiona praw publicznych.
3. Redaktorem naczelnym dziennika lub czasopisma nie może być osoba
skazana za zbrodnię wymienioną w rozdziale XVII ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.
– Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600), jeżeli nie upłynął okres 10 lat od
zakończenia odbywania kary, oraz osoba skazana za występek tego samego
rodzaju, jeżeli nie upłynął okres 3 lat od zakończenia odbywania kary, osoba
skazana za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na
szczególne potępienie, a także osoba, która co najmniej trzykrotnie była karana za
przestępstwa określone w niniejszej ustawie. Organ rejestracyjny w uzgodnieniu
z ministrem właściwym do spraw zagranicznych może zwolnić redaktora
naczelnego od wymogu posiadania obywatelstwa polskiego.
4. Redaktor naczelny odpowiada za treść przygotowywanych przez redakcję
materiałów prasowych oraz za sprawy redakcyjne i finansowe redakcji w granicach
określonych w statucie lub właściwych przepisach. Jest również obowiązany do
dbania o poprawność języka materiałów prasowych oraz przeciwdziałania jego
wulgaryzacji.
4a. W wypadku gdy redaktor naczelny uzyskuje immunitet procesowy,
obowiązany jest wskazać redaktora, który ponosi odpowiedzialność określoną w
art. 49a.
5. Redaktora naczelnego powołuje i odwołuje wydawca, organ założycielski
wydawnictwa lub inny właściwy organ.
6. Przy redakcji działa kolegium redakcyjne, jeżeli statut redakcji lub
właściwe przepisy tak stanowią.
7. Przy redakcji może też działać rada redakcyjna (programowa, naukowa),
jako organ opiniodawczo-doradczy redaktora naczelnego.

Prawo prasowe art. 25