Art. 25. § 1. W razie potrzeby uzyskania kompleksowej diagnozy osobowości
nieletniego, wymagającej wiedzy pedagogicznej, psychologicznej lub medycznej,
oraz określenia właściwych kierunków oddziaływania na nieletniego, sąd rodzinny
zwraca się o wydanie opinii do opiniodawczego zespołu sądowych specjalistów. Sąd
może zwrócić się o wydanie opinii także do innej specjalistycznej placówki lub
biegłego albo biegłych.
§ 2. Przed wydaniem orzeczenia o umieszczeniu nieletniego w młodzieżowym
ośrodku wychowawczym, podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą, domu
pomocy społecznej albo zakładzie poprawczym sąd zwraca się o wydanie opinii,
o której mowa w § 1.
§ 3. Przy przeprowadzeniu dowodu z opinii, o której mowa w § 1, sąd stosuje
odpowiednio przepisy art. 279, art. 284, art. 285 § 1 i 3, art. 286, art. 290
i art. 2901 Kodeksu postępowania cywilnego.
§ 4. Jeżeli sąd dysponuje opinią o nieletnim, sporządzoną w innej sprawie
w okresie 6 miesięcy poprzedzających wszczęcie postępowania wyjaśniającego, może
wykorzystać ją w prowadzonym postępowaniu. W takim wypadku sąd nie zwraca się
o wydanie opinii, o której mowa w § 2.

Art. 25a. § 1. W razie potrzeby uzyskania opinii o stanie zdrowia psychicznego
nieletniego sąd rodzinny zarządza jego badanie przez co najmniej 2 biegłych lekarzy
psychiatrów. Na wniosek biegłych lekarzy psychiatrów do udziału w wydaniu opinii
sąd powołuje biegłych innych specjalności.
§ 2. W razie zgłoszenia przez biegłych takiej konieczności, badanie stanu
zdrowia psychicznego nieletniego może być połączone z obserwacją w podmiocie
leczniczym niebędącym przedsiębiorcą tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują
na duże prawdopodobieństwo, że nieletni wykazuje wysoki stopień demoralizacji lub
popełnił czyn karalny, o którym mowa w art. 1 § 2 pkt 2 lit. a.
§ 3. O potrzebie obserwacji w podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą
orzeka sąd rodzinny po wysłuchaniu nieletniego, określając miejsce i czas trwania
obserwacji. Do udziału w wysłuchaniu należy dopuścić pozostałe strony i obrońcę
nieletniego, jeżeli się stawią.
§ 4. Obserwacja w podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą nie
powinna trwać dłużej niż 4 tygodnie; na wniosek podmiotu leczniczego sąd rodzinny
może przedłużyć ten termin na czas określony, niezbędny do zakończenia obserwacji.
Łączny czas trwania obserwacji w danej sprawie nie może przekroczyć 6 tygodni.
O zakończeniu obserwacji należy niezwłocznie zawiadomić sąd rodzinny.

Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich art. 25

DODAJ