Art. 242. 1. Kto, w czasie mobilizacji lub wojny, wbrew obowiązkom
wynikającym z ustawy lub przepisów wydanych na jej podstawie:
1) uchyla się od wykonania obowiązku świadczenia osobistego lub rzeczowego,
2) nie zawiadamia właściwego organu o rozporządzeniu nieruchomością lub
rzeczą ruchomą przeznaczoną na cele świadczeń rzeczowych,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
2. Tej samej karze podlega, kto w czasie mobilizacji lub wojny utrudnia lub
uniemożliwia wykonanie świadczenia osobistego lub rzeczowego.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 242

Poprzedni

Art. 241. 1. Kto w czasie mobilizacji lub wojny w celu trwałego uchylenia się od obowiązku służby wojskowej: 1) nie zgłasza się do rejestracji będąc zobowiązanym do tego zgłoszenia lub nie stawia s...

Nastepny

Art. 243. 1. W sprawach o czyny określone w art. 224–242, jeżeli czyn polega na nieuczynieniu zadość obowiązkowi stawienia się do służby lub zgłoszenia do właściwego organu, przedawnienie ścigania i ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
  • Wejscie w życie 29 listopada 1967
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 04 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka