Art. 23. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe sposoby określania taryf, w tym:
1) kryteria ustalania niezbędnych przychodów;
2) alokację kosztów na taryfowe grupy odbiorców usług;
3) kryteria różnicowania cen i stawek opłat.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, wydając rozporządzenie,
o którym mowa w ust. 1, bierze pod uwagę:
1) przy ustalaniu niezbędnych przychodów:
a) koszty eksploatacji i utrzymania, w tym amortyzację lub wartość
umorzenia,
b) raty kapitałowe (ponad wartość amortyzacji),
c) odsetki od zaciągniętych kredytów i pożyczek,
d) rezerwy na należności nieregularne,
e) marżę zysku przy zapewnieniu ochrony interesów odbiorców przed
nieuzasadnionym wzrostem cen,
f) koszty zakupu wody lub koszty wprowadzania ścieków do urządzeń
kanalizacyjnych niebędących w posiadaniu przedsiębiorstwa
wodociągowo-kanalizacyjnego,
g) podatki i opłaty niezależne od przedsiębiorstwa wodociągowo-
-kanalizacyjnego;
2) przy ustalaniu alokacji kosztów:
a) podział kosztów planowanych w czasie obowiązywania taryf na
poszczególne taryfowe grupy odbiorców,
b) przypisanie kosztów budowy urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych
do poszczególnych taryfowych grup odbiorców,
c) możliwość wyodrębniania kosztów i ich właściwej alokacji;
3) przy różnicowaniu cen i stawek opłat:
a) średniodobową i maksymalną wielkość zużycia wody i ilość
wprowadzanych ścieków,
b) taryfowe grupy odbiorców,
c) strukturę cen i stawek opłat.

Ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków art. 23

DODAJ