Art. 236. 1. Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do służby
z powodu choroby, prawidłowość wykorzystania zwolnienia lekarskiego, spełnienie
wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich oraz oświadczenie funkcjonariusza,
o którym mowa w art. 235 ust. 1 pkt 2 lit. a, mogą podlegać kontroli.
2. Kontrolę przeprowadzają:
1) komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych –
w zakresie prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby
z powodu choroby oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego;
2) kierownik jednostki organizacyjnej – w zakresie prawidłowości wykorzystania
zwolnienia lekarskiego i spełnienia wymogów formalnych zaświadczeń
lekarskich oraz w zakresie oświadczenia funkcjonariusza, o którym mowa
w art. 235 ust. 1 pkt 2 lit. a.
3. Jeżeli w wyniku kontroli komisja lekarska ustali datę ustania niezdolności do
służby wcześniejszą niż data orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, funkcjonariusz
traci prawo do uposażenia chorobowego za okres od tej daty do końca zwolnienia.
4. Funkcjonariusz traci prawo do uposażenia chorobowego za cały okres
zwolnienia, jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone:
1) że oświadczenie funkcjonariusza, o którym mowa w art. 235 ust. 1 pkt 2 lit. a,
zostało złożone niezgodnie z prawdą;
2) nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego;
3) że zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane.
5. Kontrola prawidłowości wykorzystania zwolnień lekarskich polega na
ustaleniu, czy funkcjonariusz w okresie orzeczonej niezdolności do służby, w tym
sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny, nie wykorzystuje zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z jego celem, a w szczególności czy nie wykonuje pracy zarobkowej.
6. Kontrola oświadczenia funkcjonariusza, o którym mowa w art. 235 ust. 1
pkt 2 lit. a, polega na ustaleniu, czy zaistniały przyczyny, o których mowa w art. 32
ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
7. Kontrolę prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego oraz
oświadczenia funkcjonariusza, o którym mowa w art. 235 ust. 1 pkt 2 lit. a,
przeprowadza osoba upoważniona przez kierownika jednostki organizacyjnej.
8. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że funkcjonariusz wykonuje pracę
zarobkową albo wykorzystuje zwolnienie lekarskie w inny sposób niezgodny z jego
celem, osoba kontrolująca, o której mowa w ust. 7, sporządza protokół, w którym
podaje, na czym polegało nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego.
9. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że oświadczenie funkcjonariusza,
o którym mowa w art. 235 ust. 1 pkt 2 lit. a, nie jest zgodne z prawdą, osoba
kontrolująca, o której mowa w ust. 7, sporządza protokół.
10. Protokół przedstawia się funkcjonariuszowi. Funkcjonariusz może wnieść do
niego uwagi. Wniesienie uwag funkcjonariusz potwierdza własnoręcznym podpisem.
11. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole oraz uwag, o których mowa
w ust. 10, kierownik jednostki organizacyjnej stwierdza utratę prawa do uposażenia
chorobowego za okres, o którym mowa w ust. 4 pkt 1 lub 2.
12. Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio w przypadku zawiadomienia
kierownika jednostki organizacyjnej przez komisję lekarską podległą ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych w wyniku przeprowadzenia przez tę komisję
kontroli o nieprawidłowościach w wykorzystaniu zwolnienia lekarskiego.
13. W przypadku stwierdzenia utraty prawa do uposażenia, o którym mowa
w ust. 11, funkcjonariusz może złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy do
kierownika jednostki organizacyjnej w terminie 14 dni od dnia zapoznania się z tym
stwierdzeniem.
14. Kontrola wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich polega na
sprawdzeniu, czy zaświadczenie:
1) nie zostało sfałszowane;
2) zostało wydane zgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania
zaświadczeń lekarskich.
15. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 14:
1) pkt 1, zachodzi podejrzenie, że zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane –
kierownik jednostki organizacyjnej występuje do lekarza, który wystawił
zaświadczenie lekarskie, o wyjaśnienie sprawy;
2) pkt 2, zachodzi podejrzenie, że zaświadczenie lekarskie wydane zostało
niezgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń
lekarskich – kierownik jednostki organizacyjnej występuje o wyjaśnienie sprawy
do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej art. 236

Poprzedni

Art. 235. 1. Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza się na podstawie zaświadczenia lekarskiego wystawionego zgodnie z art. 55 ust. 1 i art. 55a ust. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o...

Nastepny

Art. 237. 1. W przypadku gdy funkcjonariusz pobrał już uposażenie za okres, w którym przebywał na zwolnieniu lekarskim, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie uposażen...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej
  • Wejscie w życie 1 marca 2017
  • Ost. zmiana ustawy 1 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 04 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka