Art. 233. 1. Zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w czasie którego
funkcjonariusz jest zwolniony od pełnienia służby z powodu:
1) choroby i innych przyczyn niezdolności do służby traktowanych na równi
z niezdolnością do służby z powodu choroby, o których mowa
w art. 6 ust. 2 pkt 1–2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, innych niż określone w pkt 6 i 7;
2) konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem własnym lub
małżonka, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem obcym przyjętym na
wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 8. roku życia w przypadku:
a) zaistnienia przyczyn, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy
z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia
społecznego w razie choroby i macierzyństwa,
b) porodu lub choroby małżonka funkcjonariusza lub rodzica dziecka
funkcjonariusza, stale opiekującego się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba
uniemożliwia temu małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki nad
dzieckiem,
c) pobytu małżonka funkcjonariusza lub rodzica dziecka funkcjonariusza, stale
opiekujących się dzieckiem, w szpitalu albo innym przedsiębiorstwie
podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju
stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne;
3) konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem własnym
lub małżonka, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem obcym przyjętym na
wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 14. roku życia;
4) konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny;
5) poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów
na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania
komórek, tkanek i narządów;
6) wypadku w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze
służby;
7) choroby przypadającej w okresie ciąży;
8) przebywania na obserwacji w podmiocie leczniczym w wyniku skierowania
przez komisję lekarską podległą ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych;
9) zwolnienia od zajęć służbowych z powodu wypadku pozostającego w związku
z pełnieniem służby;
10) zwolnienia od zajęć służbowych z powodu choroby powstałej w związku ze
szczególnymi właściwościami lub warunkami służby.
2. Zwolnienie od pełnienia służby w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2
i 3, przysługuje przez okres nie dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym,
a w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 – przez okres nie dłuższy niż 14 dni
w roku kalendarzowym, przy czym okresy te łącznie nie mogą przekroczyć 60 dni
w roku kalendarzowym.
3. Za członka rodziny, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, uważa się małżonka,
rodziców, rodzica dziecka funkcjonariusza, ojczyma, macochę, teściów, dziadków,
wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku powyżej 14 lat, jeżeli pozostają we wspólnym
gospodarstwie domowym z funkcjonariuszem w okresie sprawowania opieki.
4. Przepis ust. 2 stosuje się bez względu na liczbę dzieci i innych członków
rodziny wymagających opieki.

Ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej art. 233

DODAJ