Art. 22. 1. Rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy przyznaje się jako rentę
stałą, jeżeli całkowita niezdolność ubezpieczonego do pracy w gospodarstwie rolnym
jest trwała i nie orzeczono celowości przekwalifikowania zawodowego.
W pozostałych przypadkach renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje
jako renta okresowa przez okres wskazany w decyzji Prezesa Kasy.
2. Prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, które ustało z powodu
ustąpienia całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, podlega
przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od dnia ustania prawa do renty
ubezpieczony ponownie stał się całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.
3. Osobom pobierającym renty rolnicze z tytułu niezdolności do pracy, które
osiągnęły wiek 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, przyznaje się z urzędu emeryturę rolniczą w wysokości nie niższej od dotychczas pobieranej renty z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli osoba ta spełnia warunki określone w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy.
4. Wysokość emerytury, o której mowa w ust. 3, może być niższa od dotychczas
pobieranej renty, jeżeli jej zmniejszenie wynika z wyłączenia okresów, o których
mowa w art. 20 ust. 1 pkt 3.

Ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników art. 22

DODAJ