Art. 22. § 1. Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji
należności pieniężnych z nieruchomości ustala się według miejsca jej położenia. Jeżeli
jednak nieruchomość położona jest na obszarze właściwości dwóch lub większej
liczby organów – egzekucję prowadzi organ, na którego obszarze znajduje się większa
część nieruchomości, a jeżeli nie można w powyższy sposób ustalić właściwości, egzekucję z nieruchomości prowadzi organ wyznaczony przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
§ 2. Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji należności
pieniężnych z praw majątkowych lub ruchomości ustala się według miejsca
zamieszkania lub siedziby zobowiązanego, z zastrzeżeniem § 2a–3a.
§ 2a. Jeżeli zobowiązany ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie
państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, organem egzekucyjnym, w egzekucji
należności pieniężnych z praw majątkowych lub ruchomości, jest organ będący
jednocześnie wierzycielem. W przypadku gdy wierzyciel nie jest jednocześnie
organem egzekucyjnym, właściwość miejscową organu egzekucyjnego ustala się
według siedziby wierzyciela.
§ 3. Jeżeli znany przed wszczęciem egzekucji majątek zobowiązanego lub
większa jego część nie znajduje się na terenie działania organu egzekucyjnego
ustalonego zgodnie z § 2 albo 2a, właściwość miejscową organu egzekucyjnego
niebędącego naczelnikiem urzędu skarbowego lub dyrektorem oddziału Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych ustala się według miejsca położenia składników tego majątku.
§ 3a. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie organu egzekucyjnego zgodnie z § 2–3,
właściwość tego organu ustala się według siedziby lub miejsca zamieszkania dłużnika
zobowiązanego, który jest obciążony prawem majątkowym względem
zobowiązanego.
§ 3b. W przypadku zmiany właściwości miejscowej organu egzekucyjnego
czynności podjęte przez organ egzekucyjny przed uzyskaniem informacji o tej zmianie
są skuteczne.
§ 4. Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji obowiązków
o charakterze niepieniężnym ustala się według miejsca zamieszkania lub siedziby
zobowiązanego, a w braku zamieszkania lub siedziby w kraju – według miejsca jego
pobytu, z zastrzeżeniem § 5.
§ 5. Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji obowiązków
o charakterze niepieniężnym ustala się:
1) w sprawach o odebranie rzeczy lub opróżnienie budynków i pomieszczeń –
według miejsca wykonania obowiązku;
2) w sprawach dotyczących nieruchomości oraz obiektów budowlanych – według
miejsca położenia tej nieruchomości lub obiektu budowlanego, z tym że jeżeli
nieruchomość lub obiekt budowlany są położone na obszarze właściwości dwóch
lub większej liczby organów – egzekucję prowadzi organ, na którego obszarze
znajduje się większa część nieruchomości lub obiektu budowlanego, a jeżeli nie
można w powyższy sposób ustalić właściwości, egzekucję z nieruchomości
prowadzi organ wyznaczony przez organ, o którym mowa w art. 23 § 1;
3) w sprawach dotyczących wykonywanej działalności gospodarczej, jeżeli stałe
miejsce wykonywania tej działalności znajduje się poza miejscem zamieszkania
lub siedziby zobowiązanego – według stałego miejsca wykonywania działalności
gospodarczej.

Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji art. 22

DODAJ