Art. 220. 1. Linię brzegu dla cieków naturalnych, jezior oraz innych naturalnych
zbiorników wodnych stanowi krawędź brzegu lub linia stałego porostu traw albo linia,
którą ustala się według średniego stanu wody z okresu co najmniej ostatnich 10 lat.
2. Jeżeli krawędź brzegu jest wyraźna, linia brzegu biegnie tą krawędzią.
3. Jeżeli krawędź brzegu nie jest wyraźna, linia brzegu biegnie granicą stałego
porostu traw, a jeżeli granica stałego porostu traw leży powyżej stanu wody, o którym
mowa w ust. 1 – linią przecięcia się zwierciadła wody przy tym stanie z gruntem
przyległym.
4. Jeżeli brzegi wód są uregulowane, linia brzegu biegnie linią łączącą
zewnętrzne krawędzie budowli regulacyjnych, a przy plantacjach wikliny na gruntach
uzyskanych w wyniku regulacji – granicą plantacji od strony lądu.
5. Linię brzegu ustala, w drodze decyzji, na wniosek podmiotu mającego interes
prawny lub faktyczny:
1) właściwy terenowy organ administracji morskiej – dla morskich wód
wewnętrznych oraz wód morza terytorialnego;
2) minister właściwy do spraw gospodarki wodnej – dla cieków naturalnych, jezior
oraz innych naturalnych zbiorników wodnych o ciągłym albo okresowym
naturalnym odpływie wód powierzchniowych.
6. Podstawę ustalenia linii brzegu stanowi dostarczony przez wnioskodawcę
projekt rozgraniczenia gruntów pokrytych wodami od gruntów przyległych, który
zawiera:
1) opis uwzględniający oznaczenie wnioskodawcy, ze wskazaniem jego siedziby
i adresu, przyjęty sposób ustalenia projektowanej linii brzegu, ustalenie stanu
prawnego nieruchomości objętych projektem z oznaczeniem właścicieli wraz ze
wskazaniem ich siedziby i adresu oraz sposób zagospodarowania gruntów
przyległych do projektowanej linii brzegu,
2) odpowiednią:
a) zaktualizowaną kopię mapy zasadniczej w skali 1:500, 1:1000, 1:2000 albo
1:5000,
b) mapę inwentaryzacji powykonawczej budowli regulacyjnych w skali, w
jakiej jest sporządzony projekt regulacji wód śródlądowych, a w przypadku
jej braku – inne dostępne materiały
– z wykazaniem projektowanej linii brzegu oraz elementów istotnych dla przyjętego
sposobu ustalenia tej linii.
7. Projekt rozgraniczenia gruntów, o którym mowa w ust. 6, sporządza osoba
posiadająca uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii, o których
mowa w art. 43 pkt 1, 2 lub 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne
i kartograficzne.
8. Decyzję w sprawie ustalenia linii brzegu doręcza się wnioskodawcy oraz
ujawnionym w ewidencji gruntów i budynków właścicielom lub innym podmiotom
władającym gruntami przyległymi.
9. W przypadku gdy ujawniony w ewidencji gruntów i budynków właściciel lub
inny podmiot władający gruntem przyległym nie żyje, a jego spadkobiercy nie wykazali prawa do spadku, lub nie jest znany adres miejsca zamieszkania lub siedziby albo adres tych podmiotów lub brak jest w ewidencji gruntów i budynków oznaczenia
tych podmiotów, organ, o którym mowa w ust. 5, zawiadamia o wydaniu decyzji w
sprawie ustalenia linii brzegu w drodze obwieszczenia zamieszczonego przez okres 60
dni na tablicy ogłoszeń urzędów gmin właściwych ze względu na miejsce położenia
nieruchomości, a także na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej
urzędu obsługującego ten organ.
10. W obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 9, zamieszcza się informacje
o oznaczeniu decyzji i dacie jej wydania, położeniu i oznaczeniu gruntów objętych
decyzją oraz miejscu, gdzie strony mogą się zapoznać z treścią decyzji.
11. Z dniem upływu okresu, o którym mowa w ust. 9, decyzję w sprawie
ustalenia linii brzegu uważa się za doręczoną stronom postępowania.
12. Przepisy ust. 8–11 stosuje się odpowiednio do zawiadomień o wszczęciu
postępowania w sprawie ustalenia linii brzegu.
13. Decyzja w sprawie ustalenia linii brzegu obejmuje swoim zakresem odcinek
i brzegi cieku naturalnego objęte projektem regulacji wód śródlądowych.
14. Jeżeli ustalenie linii brzegu jest konieczne w związku z wykonaniem
urządzeń wodnych lub kształtowaniem nowych koryt cieków naturalnych,
postępowanie w sprawie ustalenia linii brzegu przeprowadza się łącznie z
postępowaniem w sprawie zgody wodnoprawnej.
15. Decyzja o ustaleniu linii brzegu może być wydana po uzyskaniu przez zakład
pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie niecierpiących zwłoki budowli
regulacyjnych.
16. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 14 i 15, jest organ
właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego.
17. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego zawiesza
postępowanie w sprawie wydania tego pozwolenia do czasu, kiedy decyzja o ustaleniu
linii brzegu stanie się ostateczna.
18. W przypadku zmiany linii brzegu decyzja o ustaleniu linii brzegu może być
zmieniona w trybie i na zasadach właściwych dla jej wydania.
19. Jeżeli ustalenie linii brzegu następuje w związku z trwałym zajęciem przez
śródlądowe wody płynące, wody morza terytorialnego lub morskie wody wewnętrzne,
w sposób naturalny, gruntu niestanowiącego własności właściciela wód, koszty
projektu rozgraniczenia gruntów, o którym mowa w ust. 6, ponosi właściciel wód.
20. Decyzja o ustaleniu linii brzegu stanowi podstawę do dokonania wpisu
w ewidencji gruntów i budynków.

Prawo wodne art. 220

DODAJ