Art. 21. § 1. Sąd rodzinny wszczyna postępowanie w sprawie nieletniego, jeżeli
zachodzi uzasadnione podejrzenie istnienia okoliczności, o których mowa w art. 2.
§ 2. Sąd rodzinny nie wszczyna postępowania, a wszczęte umarza w całości lub
w części, jeżeli nie ma podstaw do jego wszczęcia lub prowadzenia w określonym
zakresie albo gdy orzeczenie środków wychowawczych lub poprawczych jest
niecelowe, w szczególności ze względu na orzeczone już środki w innej sprawie, które
w ocenie sądu są wystarczające.
§ 3. Na postanowienie wydane na podstawie § 2 stronom oraz pokrzywdzonemu
przysługuje zażalenie. Do pokrzywdzonego stosuje się odpowiednio przepisy
Kodeksu postępowania karnego.

Art. 21a. Postępowanie w sprawie nieletniego ma na celu ustalenie, czy istnieją
okoliczności świadczące o demoralizacji nieletniego lub czy nieletni popełnił czyn
karalny, a także ustalenie, czy zachodzi potrzeba zastosowania wobec nieletniego
środków przewidzianych w ustawie.

Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich art. 21

Poprzedni

Art. 20. § 1. W sprawach nieletnich stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego właściwe dla spraw opiekuńczych, a w zakresie zbierania, utrwalania i przeprowadzania dowodów prze...

Nastepny

Art. 22. § 1. W sprawie o czyn ścigany na wniosek sąd rodzinny wszczyna postępowanie w razie złożenia wniosku; postępowanie toczy się wówczas z urzędu. § 2. W sprawie o czyn ścigany z oskarżenia pry...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich
  • Wejscie w życie 12 maja 1983
  • Ost. zmiana ustawy 13 lipca 2017
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka