Art. 216. 1. Osoby podlegające obowiązkowi świadczeń osobistych mogą
być w każdym czasie w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny powołane do
wykonania różnego rodzaju prac doraźnych na rzecz Sił Zbrojnych, obrony
cywilnej lub jednostek organizacyjnych wykonujących zadania na potrzeby obrony państwa.
2. Czas wykonywania świadczeń osobistych nie może przekraczać
jednorazowo siedmiu dni.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 216

Poprzedni

Art. 215. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb i zakres planowania i nakładania obowiązku świadczeń rzeczowych, przeznaczania do tych świadczeń i zwalniania z nich oraz ich wy...

Nastepny

Art. 217. 1. Organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego, przedsiębiorcy i inne jednostki organizacyjne, organizacje społeczne oraz osoby fizyczne mogą być w razie ogłoszenia mobi...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
  • Wejscie w życie 29 listopada 1967
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 04 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka