Art. 212. 1. Do 5-letniego okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, o którym mowa w art. 211 ust. 1, zalicza się:
1) łączny okres legalnego pobytu na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli
cudzoziemiec przebywał legalnie i nieprzerwanie na tym terytorium co najmniej
przez 5 lat na podstawie wydanego przez państwo członkowskie Unii
Europejskiej dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2
lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, z adnotacją „Niebieska Karta UE”, w tym na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – co najmniej przez 2 lata bezpośrednio
przed złożeniem wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta
długoterminowego UE na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy w celu
wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji;
2) cały okres pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w toku postępowania
w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej, jeżeli przekroczył on
18 miesięcy;
3) połowę okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku
cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
a) na podstawie wizy wydanej w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 9
lub 10, lub
b) na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 144 lub art. 187 pkt 1 lit. b,
lub
c) w toku postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej.
2. Do 5-letniego okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
o którym mowa w art. 211 ust. 1, nie zalicza się pobytu cudzoziemca:
1) będącego pracownikiem delegowanym przez usługodawcę w celu
transgranicznego świadczenia usług lub będącego usługodawcą świadczącym
usługi transgraniczne;
2) przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy
Schengen upoważniającej tylko do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i pobytu na tym terytorium wydanej w celu, o którym mowa w art. 60
ust. 1 pkt 23;
3) w okresie jego nauki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4) który został zobowiązany do powrotu i nie upłynął jeszcze termin dobrowolnego
powrotu określony w decyzji w tej sprawie, także w przypadku przedłużenia tego
terminu;
5) który jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w przypadkach, o których mowa w art. 299 ust. 6;
6) będącego członkiem misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego państwa
obcego lub inną osobą zrównaną z nimi na podstawie ustaw, umów
międzynarodowych lub powszechnie ustalonych zwyczajów
międzynarodowych;
7) o którym mowa w art. 139a ust. 1, art. 139o ust. 1 lub art. 181 ust. 1;
8) w toku postępowania w sprawie udzielenia mu ochrony międzynarodowej,
w przypadku gdy postępowanie to zakończyło się odmową nadania statusu
uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej;
9) na podstawie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu
granicznego.
3. Pobyt cudzoziemca stanowiący podstawę do udzielenia mu zezwolenia na
pobyt rezydenta długoterminowego UE uznaje się za nieprzerwany, jeżeli żadna
z przerw w nim:
1) nie była dłuższa niż 6 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekroczyły łącznie
10 miesięcy w 5-letnim okresie, o którym mowa w art. 211 ust. 1 – w przypadku
pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) nie była dłuższa niż 12 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekroczyły łącznie
18 miesięcy w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 – w przypadku pobytu na
terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej cudzoziemca
posiadającego zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy
w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji.
4. Przepisu ust. 3, w zakresie, w jakim przewiduje maksymalne dopuszczalne
okresy przerw w pobycie cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie
stosuje się, jeżeli przerwa była spowodowana:
1) wykonywaniem przez cudzoziemca obowiązków zawodowych lub
świadczeniem przez niego pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
2) towarzyszeniem cudzoziemcowi, o którym mowa w pkt 1, przez jego małżonka
lub małoletnie dziecko, lub
3) szczególną sytuacją osobistą wymagającą obecności cudzoziemca poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i trwała nie dłużej niż 6 miesięcy, lub
4) wyjazdem poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu odbycia praktyk lub
uczestnictwa w zajęciach, przewidzianych w toku studiów w polskiej uczelni.

Ustawa o cudzoziemcach art. 212

DODAJ