Art. 20. 1. Agencja pracy tymczasowej może skierować danego pracownika
tymczasowego do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy
użytkownika przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy w okresie
obejmującym 36 kolejnych miesięcy.
2. Agencja pracy tymczasowej może skierować daną osobę do wykonywania
pracy tymczasowej na podstawie umowy o pracę oraz umowy prawa cywilnego na
rzecz jednego pracodawcy użytkownika przez okres nieprzekraczający łącznie
18 miesięcy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy.
3. Pracodawca użytkownik może korzystać z pracy tego samego pracownika
tymczasowego przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy w okresie
obejmującym 36 kolejnych miesięcy.
4. Pracodawca użytkownik może korzystać z pracy tej samej osoby wykonującej
pracę tymczasową na podstawie umowy o pracę oraz umowy prawa cywilnego przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy.
5. Agencja pracy tymczasowej może skierować pracownika tymczasowego do
wykonywania w sposób ciągły, przez okres nieprzekraczający 36 miesięcy, pracy
tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy użytkownika, obejmującej zadania,
których wykonanie należy do obowiązków nieobecnego pracownika zatrudnionego
przez danego pracodawcę użytkownika, a pracodawca użytkownik może korzystać
z pracy takiego pracownika tymczasowego przez taki okres.
6. Po okresie wykonywania pracy tymczasowej, o którym mowa w ust. 5,
pracownik tymczasowy może być skierowany przez agencję pracy tymczasowej oraz
przyjęty przez tego samego pracodawcę użytkownika do wykonywania pracy
tymczasowej na jego rzecz nie wcześniej niż po upływie 36 miesięcy.
7. Agencja pracy tymczasowej może skierować daną osobę do wykonywania
w sposób ciągły, przez okres nieprzekraczający 36 miesięcy, pracy tymczasowej na
podstawie umowy o pracę oraz umowy prawa cywilnego na rzecz jednego pracodawcy
użytkownika, obejmującej zadania, których wykonanie należy do obowiązków
nieobecnego pracownika zatrudnionego przez danego pracodawcę użytkownika,
a pracodawca użytkownik może korzystać z pracy takiej osoby przez taki okres.
8. Po okresie wykonywania pracy tymczasowej, o którym mowa w ust. 7, dana
osoba może być skierowana przez agencję pracy tymczasowej oraz przyjęta przez tego
samego pracodawcę użytkownika do wykonywania pracy tymczasowej na jego rzecz
nie wcześniej niż po upływie 36 miesięcy.
9. Przepisów ust. 1, 3 i 5 nie stosuje się w przypadku przedłużenia umowy
o pracę do dnia porodu, zgodnie z art. 177 § 3 Kodeksu pracy.

Ustawa o zatrudnianiu pracowników tymczasowych art. 20

DODAJ