Art. 20. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226,
Nr 85, poz. 459 i Nr 112, poz. 654) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 34:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przewodniczący Krajowej Rady, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Komunikacji
Elektronicznej w zakresie określonym
w ust. 1a pkt 3, ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski” informacje o możliwościach uzyskania koncesji na rozpowszechnianie w sposób rozsiewczy naziemny programu radiowego lub telewizyjnego oraz ustala termin, nie krótszy niż 45 dni od dnia ogłoszenia, do
składania wniosków o udzielenie koncesji.”,
b) w ust. 1a pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) częstotliwości lub kanały oraz maksymalną
moc promieniowaną i lokalizację stacji nadawczych przeznaczonych do rozpowszechniania programu lub obszar, na którym mogą być wykorzystywane częstotliwości, chyba że do rozpowszechniania programu nie
jest wymagana rezerwacja częstotliwości;”;
2) w art. 37:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Koncesja określa w szczególności:
1) nadawcę, jego siedzibę albo miejsce zamieszkania;
2) przedmiot działalności objętej koncesją;
3) sposób rozpowszechniania programu
(analogowy rozsiewczy naziemny, cyfrowy rozsiewczy naziemny w multipleksie,
rozsiewczy satelitarny, w sieciach telekomunikacyjnych innych niż wykorzystywane do rozpowszechniania rozsiewczego naziemnego lub rozsiewczego satelitarnego) oraz:
— dla rozpowszechniania analogowego rozsiewczego naziemnego:
a) lokalizację stacji,
b) wysokość zawieszenia anteny,
c) maksymalną moc promieniowaną,
d) charakterystykę promieniowania anteny,
e) częstotliwość,
f) polaryzację,
— dla rozpowszechniania cyfrowego rozsiewczego naziemnego w multipleksie:
g) multipleks,
h) obszar rozpowszechniania,
i) parametry sygnalizacyjne — identyfikatory ID,
— dla rozpowszechniania rozsiewczego satelitarnego:
j) nazwę wykorzystywanego satelity,
k) położenie satelity na orbicie,
l) częstotliwość,
m) lokalizację stacji dosyłowej,
— dla rozpowszechniania w sieciach telekomunikacyjnych innych niż wykorzystywane do rozpowszechniania rozsiewczego naziemnego lub rozsiewczego satelitarnego:
n) lokalizację stacji głównej,
o) obszar objęty siecią telekomunikacyjną;
4) rodzaj programu i czas jego rozpowszechniania;
5) datę rozpoczęcia rozpowszechniania programu;
6) termin wygaśnięcia koncesji.”,
b) ust. 3 i 3a otrzymują brzmienie:
„3. Koncesja w zakresie określonym w ust. 1
pkt 3 jest udzielana w porozumieniu z Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej, który zajmuje stanowisko, mając na względzie spełnienie warunków określonych w art. 114 ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. — Prawo
telekomunikacyjne.
3a. Jeżeli do rozpowszechniania programu radiofonicznego lub telewizyjnego jest wymagana rezerwacja częstotliwości, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej dokonuje jej niezwłocznie na rzecz nadawcy,
który uzyskał koncesję, chyba że program ten będzie rozpowszechniany przez operatora multipleksu w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną. Do dokonywania, wprowadzania zmian lub cofania rezerwacji częstotliwości stosuje się przepisy art. 114 i 115 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r.
— Prawo telekomunikacyjne oraz nie stosuje się przepisów art. 116 tej ustawy.”;
3) w art. 39b ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W przypadku naruszenia przez nadawcę społecznego wymogów określonych w art. 4
pkt 10, organ koncesyjny wydaje decyzję o uchyleniu decyzji o uznaniu za nadawcę społecznego. Stwierdza w niej obowiązek uiszczenia opłat, o których mowa w ust. 2, wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia udzielenia lub zmiany koncesji.”;
4) w art. 41 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Obowiązek określony w ust. 1 pkt 1 nie dotyczy
programów, o których mowa w art. 43 ust. 1.”;
5) art. 43 otrzymuje brzmienie:
„Art. 43. 1. Operator rozprowadzający program, z wyłączeniem podmiotu rozprowadzającego program w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną w multipleksie, jest obowiązany do rozprowadzania programów „Telewizja Polska I”, „Telewizja Polska II” i jednego regionalnego programu telewizyjnego rozpowszechnianego przez Telewizję Polską S.A. oraz programów rozpowszechnianych w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 30 czerwca 2011 r. o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej (Dz. U. Nr 153, poz. 903) na podstawie koncesji
na rozpowszechnianie tych programów w sposób analogowy drogą rozsiewczą
naziemną przez Telewizję Polsat S.A., TVN S.A., Polskie Media S.A., Telewizję
Puls Sp. z o.o. W przypadku operatora rozprowadzającego programy w sieciach telekomunikacyjnych innych niż wykorzystywane do rozpowszechniania rozsiewczego naziemnego lub rozsiewczego satelitarnego obowiązek rozprowadzania regionalnego programu telewizyjnego dotyczy regionalnego programu telewizyjnego właściwego dla danego obszaru.
2. Nadawca, który rozpowszechnia program, wymieniony w ust. 1, nie może
odmówić operatorowi rozprowadzającemu program w sieci telekomunikacyjnej, o której mowa w ust. 1, zgody
na rozprowadzanie tego programu, ani też nie może uzależnić udzielenia takiej
zgody od uiszczania jakiegokolwiek wynagrodzenia, w tym w szczególności z tytułu udzielenia licencji za korzystanie z nadania.
3. Przewodniczący Krajowej Rady przeprowadza ocenę realizacji obowiązku,
o którym mowa w ust. 1, nie rzadziej niż raz na dwa lata, kierując się interesem społecznym w zakresie dostarczania informacji, udostępniania dóbr kultury i sztuki, ułatwiania korzystania
z oświaty, sportu i dorobku nauki i upowszechniania edukacji obywatelskiej.
4. Wyniki oceny Przewodniczący Krajowej Rady przedstawia ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego, który podejmuje działania konieczne do zapewnienia, aby obowiązki, o których mowa w ust. 1, były proporcjonalne i przejrzyste oraz nakładane jedynie wtedy,
gdy jest to niezbędne do realizacji celów określonych w ust. 3.”;
6) po art. 43 dodaje się art. 43a w brzmieniu:
„Art. 43a. 1. Nadawca, który rozpowszechnia program, wymieniony w art. 43 ust. 1,
jest obowiązany do nieodpłatnego udostępniania tego programu na wniosek operatora rozprowadzającego program, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.
2. Jeżeli nadawca nie wykonał obowiązku polegającego na nieodpłatnym
udostępnianiu programu, Przewodniczący Krajowej Rady, na wniosek operatora rozprowadzającego program, wzywa nadawcę do udostępnienia tego programu temu operatorowi, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.
3. Operator rozprowadzający program, jest obowiązany:
1) rozprowadzać i oferować program, który został mu nieodpłatnie udostępniony;
2) umieszczać w swojej ofercie informację, że program ten jest przeznaczony do powszechnego i nieodpłatnego odbioru również w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną.”;
7) w art. 44 uchyla się ust. 5;
8) w art. 45 w ust. 3 w pkt 2 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 3;
9) w art. 53 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Jeżeli nadawca narusza obowiązek wynikający z przepisów art. 14a ust. 1 i 2, art. 15 ust. 1, 2
i 3, art. 15a ust. 1, art. 16 ust. 1—6, art. 16a, art. 16b ust. 1—3, art. 16c, art. 17 ust. 1—7,
art. 17a ust. 1—7, art. 18 ust. 1—5b, art. 18a ust. 1, art. 20 ust. 1, art. 20b ust. 1 i 6, art. 20c
ust. 1—5, art. 43 ust. 2, art. 43a ust. 1 lub z przepisów wydanych na podstawie art. 14a ust. 3,
art. 15 ust. 4, art. 15a ust. 2 i 3, art. 16 ust. 7, art. 16b ust. 3b, art. 17 ust. 8, art. 17a ust. 9,
art. 18 ust. 6 i art. 18a ust. 2 lub nie zastosował się do wezwania, o którym mowa w art. 43a
ust. 2, Przewodniczący Krajowej Rady wydaje decyzję nakładającą na nadawcę karę pieniężną w wysokości do 50% rocznej opłaty za używanie częstotliwości przeznaczonej do nadawania programu, a w przypadku gdy nadawca nie uiszcza opłaty za częstotliwość, karę pieniężną w wysokości do 10% przychodu nadawcy, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, uwzględniając zakres i stopień szkodliwości naruszenia, dotychczasową działalność nadawcy oraz jego możliwości finansowe.”;
10) po art. 53a dodaje się art. 53b w brzmieniu:
„Art. 53b. 1. Jeżeli operator rozprowadzający program narusza obowiązek, o którym
mowa w art. 43 ust. 1 lub art. 43a ust. 3, Przewodniczący Krajowej Rady
wydaje decyzję nakładającą karę pieniężną w wysokości do 10% przychodu tego operatora, osiągniętego
w poprzednim roku podatkowym, uwzględniając zakres i stopień szkodliwości naruszenia, dotychczasową
działalność operatora oraz jego możliwości finansowe.
2. W przypadku gdy okres działania operatora, o którym mowa w ust. 1,
jest krótszy niż rok kalendarzowy, za podstawę wymiaru kary przyjmuje
się kwotę 500 tys. zł.
3. Przewodniczący Krajowej Rady może
żądać od operatora, o którym mowa w ust. 1, udzielenia wyjaśnień, przedstawienia dokumentów, w szczególności rocznego sprawozdania finansowego za poprzedni rok podatkowy, w zakresie wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 lub art. 43a ust. 3.”.

Ustawa o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej art. 20

DODAJ