Art. 20. 1. Żołnierz zawodowy zwolniony z dotychczas zajmowanego
stanowiska służbowego może być przeniesiony do rezerwy kadrowej organu
określonego w ust. 3, jeżeli przewiduje się wyznaczenie go na inne stanowisko
służbowe.
1a. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych, żołnierz zawodowy
w służbie stałej może być przeniesiony do rezerwy kadrowej w związku z podjęciem
przez niego pracy poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych strukturach wojskowych, na podstawie umowy
zawartej między tym żołnierzem a taką organizacją.
2. Okres pozostawania żołnierza zawodowego w rezerwie kadrowej nie może
być jednorazowo dłuższy niż dwa lata dla żołnierza służby stałej i sześć miesięcy dla
żołnierza służby kontraktowej.
3. Organem wojskowym właściwym do przeniesienia żołnierza zawodowego do
rezerwy kadrowej jest:
1) Minister Obrony Narodowej – w przypadku żołnierza zawodowego zwolnionego
ze stanowiska służbowego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa
Rady Ministrów i Ministra Obrony Narodowej oraz w przypadku, o którym
mowa w ust. 1a;
2) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw
kadr – w pozostałych przypadkach.
4. Jeżeli przeniesienie do rezerwy kadrowej następuje w związku:
1) ze skierowaniem żołnierza zawodowego na studia, kursy i szkolenie, czas
pozostawania w rezerwie kadrowej obejmuje okres tych studiów oraz kursów
i szkoleń;
2) z podjęciem przez żołnierza zawodowego pracy, o której mowa w ust. 1a, czas
pozostawania w rezerwie kadrowej nie może być dłuższy niż sześć lat w okresie
zawodowej służby wojskowej;
3) z udzieleniem żołnierzowi zawodowemu urlopu wychowawczego, o którym
mowa w art. 65a ust. 5, czas pozostawania w rezerwie kadrowej nie może być
dłuższy od udzielonego urlopu wychowawczego, a w odniesieniu do żołnierza
zawodowego służby kontraktowej nie dłuższy również niż okres na jaki został
zawarty kontrakt.
5. W przypadku przeniesienia żołnierza zawodowego do rezerwy kadrowej na
podstawie ust. 1a żołnierz zawodowy:
1) nie wykonuje zadań służbowych;
2) nie otrzymuje uposażenia i innych należności pieniężnych oraz nie nabywa
prawa do świadczeń w naturze, z wyjątkiem należności i świadczeń, o których
mowa w art. 83, 85 i 94–101, oraz świadczeń w naturze, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 50 ust. 3;
3) nie nabywa prawa do urlopu wypoczynkowego i dodatkowego urlopu
wypoczynkowego za ten okres.

Ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych art. 20

DODAJ