Art. 209. 1. Naruszenie dyscypliny służbowej stanowi czyn funkcjonariusza
polegający na zawinionym przekroczeniu uprawnień lub niewykonaniu obowiązków
służbowych wynikających z przepisów prawa lub poleceń wydanych przez
przełożonych uprawnionych na podstawie tych przepisów.
2. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności:
1) odmowa wykonania albo niewykonanie polecenia przełożonego, względnie
organu uprawnionego na podstawie ustawy do wydawania poleceń
funkcjonariuszom, z wyłączeniem poleceń, o których mowa w art. 130 ust. 2;
1a) niedopełnienie obowiązków funkcjonariusza wynikających ze złożonego
ślubowania, a także z przepisów prawa;
2) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;
3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień;
4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego funkcjonariusza, jeżeli
spowodowało to lub mogło spowodować szkodę w służbie, funkcjonariuszowi
lub innej osobie;
4a) nadużycie zajmowanego stanowiska dla osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej;
5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia
dyscypliny służbowej w podległej komórce organizacyjnej SOP;
5a) porzucenie służby;
5b) samowolne oddalenie się z rejonu zakwaterowania lub nieusprawiedliwione
opuszczenie miejsca pełnienia służby lub niestawienie się w tym miejscu;
6) stawienie się do służby w stanie nietrzeźwości albo po użyciu alkoholu albo po
użyciu podobnie działającego środka, pełnienie jej w takim stanie oraz
spożywanie alkoholu lub używanie podobnie działającego środka w czasie
służby albo w obiektach lub na terenach zajmowanych przez SOP;
6a) umyślne naruszenie dóbr osobistych innego funkcjonariusza;
7) utrata służbowej broni palnej, amunicji, legitymacji służbowej lub identyfikatora
służbowego;
8) utrata przedmiotu stanowiącego wyposażenie służbowe, którego wykorzystanie
przez osoby nieuprawnione wyrządziło szkodę obywatelowi lub stworzyło
zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa powszechnego;
9) utrata materiału zawierającego informacje niejawne;
10) ujawnianie informacji pozostającej w związku z wykonywaniem czynności
służbowych, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę w służbie;
11) (uchylony)
12) (uchylony)
13) nieusprawiedliwiona nieobecność w służbie.
3. W przypadku czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi
przełożony dyscyplinarny może odstąpić od wszczęcia postępowania i przeprowadzić
ze sprawcą przewinienia dyscyplinarnego udokumentowaną w formie notatki
rozmowę dyscyplinującą.
3a. Rozmowę dyscyplinującą można przeprowadzić w terminie do 30 dni od dnia
powzięcia przez przełożonego dyscyplinarnego wiadomości o popełnieniu
przewinienia dyscyplinarnego. Rozmowa ta polega na wytknięciu funkcjonariuszowi
niewłaściwego postępowania oraz uprzedzeniu go o możliwości zastosowania innych
środków dyscyplinujących, a także wszczęcia postępowania i wymierzenia kary
dyscyplinarnej w przypadku ponownego popełnienia czynu, za który funkcjonariusz
ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną.
3b. Jeżeli funkcjonariusz nie zgadza się z wytkniętym mu niewłaściwym
postępowaniem podczas rozmowy dyscyplinującej w terminie 5 dni od dnia
zapoznania się z notatką z tej rozmowy może wnieść do przełożonego
dyscyplinarnego pisemny sprzeciw, zwany dalej „sprzeciwem”. O prawie do wniesienia sprzeciwu funkcjonariusza poucza się podczas rozmowy dyscyplinującej,
a treść pouczenia zawiera się w notatce z tej rozmowy.
3c. Wniesienie sprzeciwu obliguje przełożonego dyscyplinarnego do wszczęcia
postępowania dyscyplinarnego, z wyjątkiem przypadku gdy nastąpił upływ terminów
określonych w art. 213.
3d. Brak wniesienia sprzeciwu powoduje włączenie notatki z przeprowadzonej
rozmowy dyscyplinującej do akt osobowych funkcjonariusza, z którym była
przeprowadzona ta rozmowa. W przypadku wniesienia sprzeciwu notatkę
z przeprowadzonej rozmowy dyscyplinującej włącza się do akt postępowania
dyscyplinarnego.
3e. W przypadku wniesienia sprzeciwu i braku możliwości wszczęcia
postępowania dyscyplinarnego w związku z upływem terminów określonych
w art. 213 notatka z przeprowadzonej rozmowy dyscyplinującej podlega zniszczeniu.
3f. W przypadku wniesienia sprzeciwu po upływie terminu, o którym mowa
w ust. 3b, przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie o odmowie przyjęcia
sprzeciwu. Na postanowienie przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od dnia
doręczenia postanowienia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem przełożonego
dyscyplinarnego do Komendanta SOP. Jeżeli postanowienie wydał minister właściwy
do spraw wewnętrznych albo Komendant SOP, przysługuje wniosek o ponowne
rozpatrzenie sprawy. Przepis art. 235 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
4. Notatkę, o której mowa w ust. 3, włącza się do akt osobowych na 5 miesięcy.

Ustawa o Służbie Ochrony Państwa art. 209

DODAJ