Art. 209. 1. Czas wykonywania świadczeń rzeczowych nie może przekraczać
jednorazowo w przypadku pobrania przedmiotu świadczenia:
1) w celu sprawdzenia gotowości mobilizacyjnej Sił Zbrojnych – czterdziestu
ośmiu godzin;
2) w związku z ćwiczeniami wojskowymi lub ćwiczeniami w jednostkach
przewidzianych do militaryzacji – siedmiu dni;
3) w związku z ćwiczeniami w obronie cywilnej lub ćwiczeniami praktycznymi
w zakresie powszechnej samoobrony – dwudziestu czterech godzin.
2. Nałożenie obowiązku świadczenia rzeczowego może nastąpić najwyżej
trzy razy w roku, z tym że w wymiarze określonym w ust. 1 pkt 2 – tylko jeden raz.
3. Do czasu wykonywania świadczeń rzeczowych, o którym mowa w ust. 1,
wlicza się czas niezbędny do dostarczenia przedmiotu świadczenia do wskazanego
miejsca oraz jego powrotu do miejsca postoju (przechowywania), nie więcej jednak
niż dwie godziny.
4. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy używania
nieruchomości udostępnianych na czas przeprowadzenia rejestracji oraz
kwalifikacji wojskowej.
5. Ograniczeń, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w art. 210 i 211, nie stosuje
się do używania nieruchomości i rzeczy ruchomych udostępnionych w celu
zwalczania klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 209

DODAJ