Art. 1. 1. Ustawa określa warunki nabywania prawa do świadczeń rodzinnych
oraz zasady ustalania, przyznawania i wypłacania tych świadczeń.
2. Świadczenia rodzinne przysługują:
1) obywatelom polskim;
2) cudzoziemcom:
a) do których stosuje się przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia
społecznego,
b) jeżeli wynika to z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów dwustronnych
o zabezpieczeniu społecznym,
c) przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie
zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej, zezwolenia na pobyt czasowy
udzielonego w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 127 lub
art. 186 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2094 i 2399 oraz z 2019 r. poz. 577 i 622), lub
w związku z uzyskaniem w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub
ochrony uzupełniającej, jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
d) posiadającym kartę pobytu z adnotacją „dostęp do rynku pracy”,
z wyłączeniem obywateli państw trzecich, którzy uzyskali zezwolenie na
pracę na terytorium państwa członkowskiego na okres nieprzekraczający
6 miesięcy, obywateli państw trzecich przyjętych w celu podjęcia studiów lub pracy sezonowej oraz obywateli państw trzecich, którzy mają prawo do wykonywania pracy na podstawie wizy,
e) przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
– na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 139a
ust. 1 lub art. 139o ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r.
o cudzoziemcach, lub
– w związku z korzystaniem z mobilności krótkoterminowej pracownika
kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż
w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa na warunkach
określonych w art. 139n ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r.
o cudzoziemcach
– jeżeli zamieszkują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z członkami
rodzin, z wyłączeniem cudzoziemców, którym zezwolono na pobyt i pracę
na okres nieprzekraczający 9 miesięcy, chyba że przepisy o koordynacji
systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy
międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej,
f) przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
– na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 151
lub art. 151b ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
– na podstawie wizy krajowej w celu prowadzenia badań naukowych lub
prac rozwojowych,
− w związku z korzystaniem z mobilności krótkoterminowej naukowca
na warunkach określonych w art. 156b ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia
2013 r. o cudzoziemcach
− z wyłączeniem cudzoziemców, którym zezwolono na pobyt na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na okres nieprzekraczający 6 miesięcy, chyba że
przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub
dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym
stanowią inaczej.
3. Świadczenia rodzinne przysługują osobom, o których mowa w ust. 2, jeżeli
zamieszkują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres zasiłkowy, w którym
otrzymują świadczenia rodzinne, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

Ustawa o świadczeniach rodzinnych art. 1

DODAJ