Art. 1. § 1. Przepisy ustawy stosuje się w zakresie:
1) zapobiegania i zwalczania demoralizacji – w stosunku do osób, które nie
ukończyły lat 18;
2) postępowania w sprawach o czyny karalne – w stosunku do osób, które dopuściły
się takiego czynu po ukończeniu lat 13, ale nie ukończyły lat 17;
3) wykonywania środków wychowawczych lub poprawczych – w stosunku do
osób, względem których środki te zostały orzeczone, nie dłużej jednak niż do
ukończenia przez te osoby lat 21.
§ 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) „nieletnich” – rozumie się przez to osoby, o których mowa w § 1;
2) „czynie karalnym” – rozumie się przez to czyn zabroniony przez ustawę jako:
a) przestępstwo lub przestępstwo skarbowe albo
b) wykroczenie określone w art. 50a, art. 51, art. 69, art. 74, art. 76, art. 85,
art. 87, art. 119, art. 122, art. 124, art. 133 lub art. 143 Kodeksu wykroczeń.

Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich art. 1