Art. 19. 1. Za język regionalny w rozumieniu ustawy, zgodnie z Europejską
Kartą Języków Regionalnych lub Mniejszościowych, uważa się język, który:
1) jest tradycyjnie używany na terytorium danego państwa przez jego obywateli,
którzy stanowią grupę liczebnie mniejszą od reszty ludności tego państwa;
2) różni się od oficjalnego języka tego państwa; nie obejmuje to ani dialektów
oficjalnego języka państwa, ani języków migrantów.
2. Językiem regionalnym w rozumieniu ustawy jest język kaszubski. Przepisy
art. 7–15 stosuje się odpowiednio, z tym że przez liczbę mieszkańców gminy, o której
mowa w art. 14, należy rozumieć liczbę osób posługujących się językiem
regionalnym, urzędowo ustaloną jako wynik ostatniego spisu powszechnego.

Ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym art. 19

Poprzedni

Art. 18. 1. Organy władzy publicznej są obowiązane podejmować odpowiednie środki w celu wspierania: 1) działalności zmierzającej do ochrony, zachowania i rozwoju tożsamości kulturowej mniejszości; ...

Nastepny

Art. 20. 1. Realizacja prawa osób posługujących się językiem, o którym mowa w art. 19, do nauki tego języka lub w tym języku odbywa się na zasadach i w trybie określonych w ustawie wymienionej w art...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym
  • Wejscie w życie 1 maja 2005
  • Ost. zmiana ustawy 16 czerwca 2016
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 07 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka