Art. 19. 1. Minister Sprawiedliwości z urzędu odwołuje, w drodze decyzji,
komornika z zajmowanego stanowiska, jeżeli komornik:
1) z powodu choroby lub utraty sił został uznany przez lekarza orzecznika
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za całkowicie niezdolnego do pełnienia
obowiązków komornika lub bez uzasadnionej przyczyny odmówił poddania
się badaniu, o którym mowa w art. 26;
2) ukończył 65. rok życia;
3) spowodował niedobór finansowy, polegający na wydatkowaniu środków
podlegających dokumentacji na działalność niezgodną z ich przeznaczeniem,
w wysokości przekraczającej 15 000 złotych;
4) nie zawarł umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zgodnie
z przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 37 ust. 4, lub
utracił to ubezpieczenie z zawinionych przez siebie przyczyn.
2. Minister Sprawiedliwości, z urzędu lub na wniosek prezesa właściwego
sądu rejonowego, prezesa właściwego sądu okręgowego lub prezesa właściwego
sądu apelacyjnego, odwołuje, w drodze decyzji, komornika z zajmowanego
stanowiska, jeżeli komornik:
1) nie wykonał zarządzeń, o których mowa w art. 176 ust. 3;
2) nie wykonał zaleceń powizytacyjnych sędziego wizytatora;
3) uporczywie lub rażąco nie stosuje się do orzeczeń sądu wydawanych w trybie
nadzoru judykacyjnego;
4) uporczywie lub rażąco narusza przepisy w zakresie ustalenia wysokości opłat;
5) uporczywie lub rażąco narusza przepisy o dopuszczalności przyjmowania
spraw z wyboru wierzyciela;
6) uporczywie lub rażąco narusza przepisy o dopuszczalności powierzania
czynności asesorom;
7) uporczywie lub rażąco narusza zasady korzystania z prawa do nieobecności,
usprawiedliwiania tych nieobecności albo korzystania z wyznaczonego
zastępcy określone w art. 39–41 i art. 43;
8) podejmował czynności w okresie zawieszenia w czynnościach komornika;
9) dopuścił się innego uporczywego lub rażącego naruszenia przepisów prawa.
3. Minister Sprawiedliwości, w przypadku prawomocnego skazania
komornika za nieumyślne przestępstwo lub nieumyślne przestępstwo skarbowe,
może, w drodze decyzji, odwołać go z zajmowanego stanowiska, mając na uwadze
interes publiczny i dobro wymiaru sprawiedliwości.
4. Odwołanie komornika z zajmowanego stanowiska w przypadkach,
o których mowa w ust. 2 i 3, następuje po uprzednim wysłuchaniu komornika,
chyba że nie jest to możliwe, oraz zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej, która przedstawia opinię w terminie 21 dni od dnia otrzymania wniosku
o wyrażenie opinii. Nieprzedstawienie opinii w tym terminie przez radę właściwej
izby komorniczej nie wstrzymuje wydania decyzji w przedmiocie odwołania
komornika z zajmowanego stanowiska. Rada właściwej izby komorniczej nie ma
statusu strony w toczącym się postępowaniu administracyjnym.

Ustawa o komornikach sądowych art. 19

Poprzedni

Art. 18. 1. Minister Sprawiedliwości zawiesza komornika w czynnościach, jeżeli: 1) przeciwko komornikowi wszczęto postępowanie o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne pr...

Nastepny

Art. 20. 1. Powołanie na stanowisko komornika wygasa z mocy prawa, jeżeli komornik: 1) zmarł; 2) zrezygnował z pełnienia obowiązków komornika; 3) został prawomocnie ukarany karą dyscyplinarną wyda...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2019
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 04 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka