Art. 19. 1. BOR przy wykonywaniu swoich zadań w szczególnie
uzasadnionych przypadkach może korzystać z pomocy osób niebędących
funkcjonariuszami. Zabronione jest ujawnianie danych o osobach udzielających
pomocy BOR.
2. Dane o osobach, o których mowa w ust. 1, mogą być udostępnione na
żądanie prokuratora lub sądu, w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez
te osoby przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku
z podejmowaniem działań, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz w przypadku
ujawnienia przez te osoby faktu udzielania pomocy dla BOR w zakresie działań,
o których mowa w art. 12 ust. 1. Udostępnienie tych danych następuje w trybie
określonym w art. 19a.
3. Za udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, osobom niebędącym
funkcjonariuszami może być przyznane jednorazowe wynagrodzenie wypłacane ze
środków znajdujących się w dyspozycji BOR.
4. Do wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio
art. 30 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r. poz. 60, 528 i 648).
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, z zachowaniem przepisów
o ochronie informacji niejawnych, określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe
zasady wydatkowania i kontroli środków, o których mowa w ust. 3. Zarządzenie
nie podlega ogłoszeniu.

Art. 19a. 1. Szef BOR może zezwalać:
1) byłym i obecnym funkcjonariuszom i pracownikom BOR,
2) osobom oddelegowanym do BOR, w zakresie zadań realizowanych w okresie
oddelegowania,
3) osobom udzielającym funkcjonariuszom BOR pomocy w wykonywaniu
zadań BOR
– na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną uprawnionemu
podmiotowi.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również dokumentów
i materiałów, które sąd okręgowy lub prokurator Biura Lustracyjnego lub
oddziałowego biura lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania
Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu uzna za niezbędne w związku
z wykonywaniem ich zadań określonych w ustawie z dnia 18 października 2006 r.
o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat
1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2017 r. poz. 2186) oraz ustawie
z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania
Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1575 oraz z 2018 r.
poz. 5).
3. W razie odmowy zezwolenia na udzielenie wiadomości stanowiącej
informację niejawną o klauzuli „tajne” lub „ściśle tajne” pomimo żądania
prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o zbrodnie
przeciwko pokojowi, ludzkości i o przestępstwa wojenne lub o zbrodnię godzącą
w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem
była śmierć człowieka – Szef BOR, na wniosek prokuratora lub sądu, przedstawia
żądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienia ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych. Jeżeli minister właściwy do spraw wewnętrznych stwierdzi, że
uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest uzasadnione, Szef BOR jest
obowiązany zezwolić na udostępnienie wnioskowanych informacji.
4. W razie odmowy zezwolenia na udzielenie wiadomości stanowiącej
informację niejawną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych stosuje się
tryb określony w art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych
formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
5. W przypadku Szefa BOR zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, udziela
minister właściwy do spraw wewnętrznych. Przepisy ust. 2 stosuje się
odpowiednio.

Ustawa o Biurze Ochrony Rządu art. 19

DODAJ