Art. 197. 1. Mianowanie na wyższy stopień służbowy następuje odpowiednio do
zajmowanego stanowiska służbowego, posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz
opinii służbowej i nie może nastąpić później niż po odbyciu 5 lat służby w stopniach:
szeregowych, podoficerów i aspirantów, z wyłączeniem stopnia starszego aspiranta,
i nie wcześniej niż po odbyciu służby w stopniu:
1) starszego aplikanta – roku;
2) młodszego rewidenta – roku;
3) rewidenta – roku;
4) starszego rewidenta – roku;
5) młodszego rachmistrza – roku;
6) rachmistrza – roku;
7) starszego rachmistrza – roku;
8) młodszego aspiranta – 2 lat;
9) aspiranta – 2 lat;
10) starszego aspiranta – 2 lat;
11) podkomisarza – 2 lat;
12) komisarza – 2 lat;
13) nadkomisarza – 2 lat;
14) podinspektora – 3 lat;
15) młodszego inspektora – 3 lat;
16) inspektora – 3 lat.
2. Do terminu, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się okresów:
1) prowadzenia postępowania karnego przeciwko funkcjonariuszowi
o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego;
2) prowadzenia postępowania karnego skarbowego przeciwko funkcjonariuszowi
o umyślne przestępstwo skarbowe;
3) prowadzenia postępowania dyscyplinarnego przeciwko funkcjonariuszowi;
4) za które funkcjonariusz otrzymał negatywną ocenę okresową;
5) nieobecności trwających łącznie co najmniej połowę okresu służby wymaganego
do nadania wyższego stopnia służbowego z tytułu urlopu bezpłatnego, urlopu
wychowawczego oraz choroby;
6) niepełnienia służby przez co najmniej połowę okresu służby wymaganego do
nadania wyższego stopnia służbowego z powodu zawieszenia funkcjonariusza
w pełnieniu obowiązków.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku:
1) gdy w postępowaniu dyscyplinarnym funkcjonariusz został uniewinniony albo
gdy postępowanie takie zostało umorzone wobec braku ustawowych znamion
czynu zabronionego lub niepopełnienia czynu;
2) gdy w postępowaniu karnym lub karnym skarbowym funkcjonariusz został
uniewinniony albo gdy takie postępowanie zostało umorzone ze względu na
okoliczności wymienione w art. 17 § 1 pkt 1–2 i 6 Kodeksu postępowania
karnego, a także w przypadku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego.
4. Okresy, o których mowa w ust. 1, wymagane do mianowania na wyższy
stopień służbowy mogą zostać skrócone, jeżeli funkcjonariusz:
1) ma szczególne kwalifikacje zawodowe lub
2) ma szczególne umiejętności do pełnienia służby, lub
3) zasługuje na wyróżnienie.
4a. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w celu zapewnienia właściwej
organizacji i właściwego funkcjonowania jednostki organizacyjnej KAS, Szef
Krajowej Administracji Skarbowej, na wniosek dyrektora izby administracji
skarbowej albo dyrektora komórki organizacyjnej urzędu obsługującego ministra,
może mianować funkcjonariusza na wyższy stopień służbowy z pominięciem
wymaganego okresu pełnienia służby w danym stopniu, o którym mowa w ust. 1, nie
więcej jednak niż o dwa stopnie służbowe.
4b. W przypadku mianowania po raz pierwszy na stopień służbowy w korpusie
oficerów młodszych mianowanie następuje na pierwszy stopień służbowy w tym
korpusie.
4c. W przypadkach, o których mowa w ust. 4a i 4b, przepisy art. 192 ust. 4, 8
i 9 stosuje się.
5. Funkcjonariusza zwalnianego ze służby w przypadkach, o których mowa
w art. 179 ust. 1 pkt 10 oraz art. 180 ust. 1 pkt 3, za zgodą Szefa Krajowej
Administracji Skarbowej, można mianować na wyższy stopień służbowy za
szczególne zasługi w KAS.
6. W uzasadnionych przypadkach funkcjonariusza można pośmiertnie mianować
na wyższy stopień służbowy.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb mianowania funkcjonariusza na stopień służbowy,
2) osoby uprawnione do składania wniosków,
3) terminy dokonywania mianowań,
4) wzór wniosku o mianowanie
– mając na uwadze sprawne i prawidłowe dokonywanie mianowań na stopień
służbowy oraz właściwość przełożonych w tym zakresie.

Ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej art. 197

DODAJ