[Kumulacja roszczeń w jednym pozwie]

Art. 191. Powód może dochodzić jednym pozwem kilku roszczeń przeciwko
temu samemu pozwanemu, jeżeli nadają się one do tego samego trybu postępowania
oraz jeżeli sąd jest właściwy ze względu na ogólną wartość roszczeń, a ponadto – gdy
roszczenia są różnego rodzaju – o tyle tylko, o ile dla któregokolwiek z tych roszczeń
nie jest przewidziane postępowanie odrębne ani też nie zachodzi niewłaściwość sądu
według przepisów o właściwości bez względu na wartość przedmiotu sporu.

Art. 191¹. § 1. Jeżeli z treści pozwu i załączników oraz okoliczności
dotyczących sprawy, a także faktów, o których mowa w art. 228, wynika oczywista
bezzasadność powództwa, stosuje się przepisy § 2–4.
§ 2. Gdyby czynności, które ustawa nakazuje podjąć w następstwie wniesienia
pozwu, miały być oczywiście niecelowe, można je pominąć. W szczególności można
nie wzywać powoda do usunięcia braków, uiszczenia opłaty, nie sprawdzać wartości
przedmiotu sporu ani nie przekazywać sprawy.
§ 3. Sąd może oddalić powództwo na posiedzeniu niejawnym, nie doręczając
pozwu osobie wskazanej jako pozwany ani nie rozpoznając wniosków złożonych wraz
z pozwem.
§ 4. Uzasadnienie wyroku sporządza się na piśmie z urzędu. Powinno ono
zawierać jedynie wyjaśnienie, dlaczego powództwo zostało uznane za oczywiście
bezzasadne. Wyrok z uzasadnieniem sąd z urzędu doręcza tylko powodowi
z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia środka zaskarżenia.

Kodeks Postępowania Cywilnego art. 191

DODAJ