Art. 190. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz.U. Nr
117, poz. 753 i z 1999 r. Nr 75, poz. 853) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 skreśla się § 2;
2) art. 4 otrzymuje brzmienie:
„Art. 4. § 1. Działalność sądów wojskowych jest finansowana z wyodrębnionych środków budżetowych Ministerstwa Obrony Narodowej.
§ 2. Minister Obrony Narodowej, jako dysponent części budżetowej,
nie jest uprawniony do dokonywania przeniesień, o których mowa
w art. 96 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49,
poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6,
poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr
119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497,
Nr 46, poz. 499 i Nr 88, poz. 961), jeżeli powodowałoby to
zmniejszenie wydatków w rozdziale klasyfikacji wydatków dotyczących sądów wojskowych.
§ 3. Organami kierującymi gospodarką finansową sądów wojskowych
są prezesi tych sądów.
§ 4. Projekty planów finansowych oraz plany finansowe dla sądów
wojskowych opracowują prezesi tych sądów, według zasad określonych w odrębnych przepisach o finansach publicznych, które
dyrektor departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4, przedkłada
Krajowej Radzie Sądownictwa, a ta na ich podstawie składa
wniosek do Ministra Obrony Narodowej o opracowanie dochodów i wydatków sądów wojskowych.
§ 5. Organy wymienione w § 4, są związane założeniami, o których
mowa w art. 82 ust. 1, ustawy o finansach publicznych.
§ 6. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady planowania i prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów wojskowych.";
3) w art. 5:
a) w § 4 po wyrazach „o którym mowa w § 2" dodaje się wyrazy „i 3",
b) § 6 otrzymuje brzmienie:
„§ 6. Sędziów na stanowiska służbowe w departamencie, o którym mowa
w § 4, powołuje, spośród sędziów wojskowych sądów okręgowych, i
odwołuje Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem
Obrony Narodowej.";
4) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:
„Art. 7a. Osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa w linii prostej lub powinowactwa w linii prostej albo w stosunku przysposobienia, małżonkowie oraz rodzeństwo nie mogą być sędziami oraz
asesorami sądowymi w tym samym sądzie.";
5) rozdział 2 otrzymuje tytuł „Samorząd sędziowski i organy sądów";
6) art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. Organem samorządu sędziowskiego jest Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych.";
7) w art. 10 w § 3 skreśla się pkt 4;
8) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu:
„Art. 10a. Organami sądów wojskowych są:
1) w wojskowych sądach okręgowych - prezes sądu oraz kolegium wojskowego sądu okręgowego,
2) w wojskowych sądach garnizonowych - prezes sądu.";
9) w art. 11 po § 4 dodaje się § 5-8 w brzmieniu:
„§ 5. Prezes sądu wojskowego i jego zastępca może być odwołany przez
Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej w przypadku rażącego niewywiązywania się z obowiązków
służbowych lub gdy dalsze pełnienie przez prezesa jego funkcji z innych powodów nie da się pogodzić z dobrem wymiaru sprawiedliwości.
§ 6. Odwołanie następuje po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa. Zamiar odwołania prezesa sądu wojskowego albo jego zastępcy, wraz z pisemnym uzasadnieniem, Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej przedstawia Krajowej
Radzie Sądownictwa, w celu uzyskania opinii.
§ 7. Jeżeli Krajowa Rada Sądownictwa w terminie miesiąca, od przedstawienia zamiaru odwołania prezesa sądu wojskowego albo jego zastępcy, opinii nie wyda, uważa się, że opinia jest pozytywna.
§ 8. W razie złożenia przez prezesa sądu wojskowego albo jego zastępcy
rezygnacji z pełnionej funkcji, Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej odwołuje go bez zasięgnięcia
opinii, o której mowa w § 6.";
10) w art. 13 w § 1:
a) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) opiniowanie wniosków o przeniesienie sędziego na inne miejsce służbowe,",
b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) wypowiadanie się w przypadkach zachowań sędziów naruszających zasady etyki.";
11) w art. 15:
a) w § 1 w zdaniu drugim na końcu skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy „albo
naruszające sprawność postępowania sądowego lub z innych powodów niecelowe.",
b) po § 3 dodaje się § 4 i 5 w brzmieniu:
„§ 4. Minister Sprawiedliwości może zwrócić prezesowi lub zastępcy prezesa sądu wojskowego pisemną uwagę, jeżeli stwierdzi uchybienia w
zakresie kierowania sądem albo sprawowania przez prezesa przysługującego mu nadzoru nad działalnością administracyjną sądów wojskowych.
§ 5. Uprawnienia określone w § 4, przysługują Ministrowi Obrony Narodowej odnośnie nadzoru w zakresie czynnej służby wojskowej żołnierzy pełniących służbę w sądach wojskowych.";
12) w art. 22 w § 1:
a) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub
zagraniczne uznane w Polsce,",
b) skreśla się pkt 4,
c) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) odbył co najmniej trzyletni staż na stanowisku asesora w sądzie wojskowym,",
d) w pkt 7 wyrazy „26 lat" zastępuje się wyrazami „29lat";
13) w art. 23:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Sędziowie sądów wojskowych do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim są powoływani przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa.",
b) dodaje się § 1a i 1b w brzmieniu:
„§ 1a. Sędziowie sądów wojskowych są powoływani na stanowiska:
1) sędziego wojskowego sądu garnizonowego,
2) sędziego wojskowego sądu okręgowego.
§ 1b. Powołując do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim Prezydent
Rzeczypospolitej Polskiej wyznacza miejsce służbowe (siedzibę) sędziego.",
c) po § 4 dodaje się § 5 w brzmieniu:
„§ 5. Kandydaci na stanowiska sędziów zgłaszają swoje kandydatury dyrektorowi departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4. Dyrektor, przed
zgłoszeniem kandydatur Zgromadzeniu, ocenia kwalifikacje kandydatów, zasięga opinii właściwego kolegium i zawiadamia Ministra
Sprawiedliwości oraz Ministra Obrony Narodowej, przekazując wypełnioną kartę zgłoszenia kandydata.";
14) art. 24 otrzymuje brzmienie:
„Art. 24. § 1. Sędziowie zajmują stanowiska:
1) sędziego wojskowego sądu garnizonowego,
2) sędziego wojskowego sądu okręgowego,
3) sędziego departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4,
4) sędziego w Izbie Wojskowej Sądu Najwyższego.
§ 2. Wyznaczenie na stanowisko, o którym mowa w § 1 pkt 4, określają odrębne przepisy.
§ 3. Objęcie stanowiska przez sędziego stwierdza Minister Obrony
Narodowej.";
15) art. 25 otrzymuje brzmienie:
„Art. 25. § 1. Sędziowie i ławnicy na rozprawach używają stroju urzędowego.
Strojem urzędowym sędziego i ławnika na rozprawie sądowej
jest toga, a sędziego przewodniczącego na rozprawie także nakładany na kołnierz togi łańcuch z wizerunkiem orła.
§ 2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Obrony
Narodowej, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa,
określi, w drodze rozporządzenia, wzór stroju urzędowego sędziów i ławników, uwzględniając uroczysty charakter stroju, odpowiedni dla powagi sądu i tradycję utrwaloną w sądownictwie.";
16) w art. 26 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej może delegować sędziego na okres nieprzekraczający trzech
miesięcy w roku kalendarzowym, do pełnienia obowiązków sędziowskich lub wykonywania czynności administracyjnych w innym sądzie
wojskowym lub w sądzie powszechnym albo w departamencie, o którym mowa w art. 5 § 4, a na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego lub Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego - także, odpowiednio, w Sądzie Najwyższym lub Naczelnym Sądzie Administracyjnym.";
17) w art. 28 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Oświadczenia, o których mowa w § 1, sędziowie składają prezesowi
właściwego wojskowego sądu okręgowego, który dokonuje analizy
zawartych w nich danych. Sędziowie zajmujący stanowiska służbowe
w departamencie, o którym mowa w art. 5 § 4, oświadczenia składają
Ministrowi Sprawiedliwości, który dokonuje analizy zawartych w nich
danych.";
18) w art. 30 po § 5 dodaje się § 6 w brzmieniu:
„§ 6. Zasady określone w § 1, stosuje się także odnośnie odpowiedzialności
administracyjnej.";
19) art. 32-35 otrzymują brzmienie:
„Art. 32. § 1. Stosunek służbowy sędziego rozwiązuje się z mocy prawa, jeżeli
sędzia zrzekł się urzędu lub ukończył 60 lat. Zrzeczenie się
urzędu jest skuteczne po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia na ręce Ministra Sprawiedliwości oświadczenia, chyba że na wniosek sędziego Minister Sprawiedliwości określi inny termin.
O rozwiązaniu stosunku służbowego sędziego z mocy prawa
Minister Sprawiedliwości zawiadamia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Krajową Radę Sądownictwa, Ministra Obrony
Narodowej i sędziego.
§ 2. Sędziego, który zrzekł się urzędu, wyznacza się za jego zgodą
ponownie na stanowisko zajmowane poprzednio lub na stanowisko równorzędne poprzednio zajmowanemu, jeżeli nie ma innych przeszkód prawnych i istnieje taka możliwość.
§ 3. W przypadku nieskorzystania przez sędziego z przysługującego
mu prawa, o którym mowa w § 2, zwalnia się go z zawodowej
służby wojskowej, chociażby nie spełniał warunków określonych w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
§ 4. Sędzia, którego stosunek służbowy rozwiązał się z mocy prawa z
powodu ukończenia 60 lat przechodzi w stan spoczynku, chyba
że został powołany na urząd sędziego sądu powszechnego.
§ 5. W razie zbiegu prawa do uposażenia w stanie spoczynku z prawem do emerytury lub renty wojskowej, wypłaca się osobie
uprawnionej wyłącznie świadczenie wyższe albo przez nią wybrane.
§ 6. Sędzia, którego stosunek służbowy rozwiązał się z mocy prawa, z
powodu ukończenia 60 lat , na swój wniosek jest powoływany,
w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.
- Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz.
1070), z zastrzeżeniem § 7 i 8, na urząd sędziego sądu powszechnego, jeżeli nie ma innych przeszkód prawnych i istnieje
taka możliwość.
§ 7. W wypadku przewidzianym w § 6, Krajowa Rada Sądownictwa,
z inicjatywy zainteresowanego, przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, bez zasięgania opinii właściwego zgromadzenia sędziów, wniosek o powołanie sędziego sądu wojskowego na urząd sędziego sądu powszechnego.
§ 8. Powołanie sędziego sądu wojskowego na urząd sędziego sądu
powszechnego w trybie, o którym mowa w § 6 i 7, następuje odpowiednio: sędzia wojskowego sądu garnizonowego na stanowisko sędziego w sądzie rejonowym, a sędzia wojskowego sądu okręgowego na stanowisko sędziego w sądzie okręgowym.
§ 9. W razie odmowy przedstawienia Prezydentowi Rzeczpospolitej
Polskiej wniosku, o którym mowa w § 7, zainteresowanemu służy skarga do Sądu Najwyższego.
Art. 33. § 1. Sędzia, który został mianowany, powołany lub wybrany do pełnienia funkcji w organach państwowych, samorządu terytorialnego, w służbie dyplomatycznej, konsularnej lub w organach organizacji międzynarodowych i ponadnarodowych działających na
podstawie umów międzynarodowych ratyfikowanych przez
Rzeczpospolitą Polską, jest obowiązany zrzec się niezwłocznie
swojego urzędu.
§ 2. Sędzia, który zrzekł się urzędu z przyczyn określonych w § 1,
może powrócić na urząd sędziego i poprzednio zajmowane stanowisko, jeżeli przerwa w pełnieniu obowiązków sędziego nie
przekracza dziewięciu lat, chyba że pełnił funkcje sędziowskie w
międzynarodowych lub ponadnarodowych organach sądowych.
§ 3. W wypadku przewidzianym w § 2, Krajowa Rada Sądownictwa,
z inicjatywy zainteresowanego, po uzyskaniu opinii Zgromadzenia Sądów Wojskowych, przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o powołanie byłego sędziego na urząd
sędziego na poprzednio zajmowane stanowisko i miejsce służbowe, niezależnie od liczby stanowisk sędziowskich w danym sądzie, chyba że nie spełnia on warunków wymaganych do powołania na urząd sędziego.
§ 4. W razie odmowy przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej
Polskiej wniosku, o którym mowa w § 3, zainteresowanemu służy
skarga do Sądu Najwyższego.
Art. 34. § 1. Prawomocne orzeczenie sądu dyscyplinarnego o złożeniu sędziego z urzędu oraz prawomocne orzeczenie sądu skazujące na środek karny pozbawienia praw publicznych lub zakazu zajmowania
stanowiska sędziego, pociąga za sobą, z mocy prawa, utratę urzędu i stanowiska sędziego. Stosunek służbowy sędziego wygasa z
chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.
§ 2. O wygaśnięciu stosunku służbowego, o którym mowa w § 1, sędziego zawiadamia Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z
Ministrem Obrony Narodowej.
Art. 35. § 1. Sędziego nie można zwolnić z zawodowej służby wojskowej
przed rozwiązaniem stosunku służbowego z mocy prawa lub
przed utratą przez niego stanowiska sędziego.
§ 2. W wypadku, o którym mowa w § 1, sędziego zwalnia się z zawodowej służby wojskowej jednocześnie z rozwiązaniem stosunku
służbowego z mocy prawa lub utratą przez niego tego stanowiska.
§ 3. Sędzia, który orzeczeniem wojskowej komisji lekarskiej został
uznany za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej, na swój
wniosek jest powoływany, w trybie określonym w przepisach
ustawy, o której mowa w art. 32 § 6, z zastrzeżeniem § 4 i 5, na
urząd sędziego sądu powszechnego, jeżeli nie ma innych przeszkód prawnych i istnieje taka możliwość.
§ 4. W wypadku przewidzianym w § 3, Krajowa Rada Sądownictwa, z
inicjatywy zainteresowanego, przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej - bez zasięgania opinii właściwego zgromadzenia sędziów - wniosek o powołanie byłego sędziego sądu wojskowego na urząd sędziego sądu powszechnego.
§ 5. Powołanie sędziego sądu wojskowego na urząd sędziego sądu
powszechnego w trybie, o którym mowa w § 3 i 4, następuje w
sposób, o którym mowa w art. 32 § 8.
§ 6 . W razie odmowy przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej
Polskiej wniosku, o którym mowa w § 4 , zainteresowanemu służy skarga do Sądu Najwyższego.";
20) art. 39 otrzymuje brzmienie:
„Art. 39. § 1. Karami dyscyplinarnymi są:
1) upomnienie,
2) nagana,
3) usunięcie z zajmowanej funkcji,
4) przeniesienie na inne miejsce służbowe,
5) złożenie sędziego z urzędu.
§ 2. Orzekając karę złożenia sędziego z urzędu, sądy dyscyplinarne
mogą wystąpić do właściwego organu z wnioskiem o pozbawienie ukaranego stopnia oficerskiego.
§ 3. Sędzia, któremu wymierzono karę określoną w § 1 pkt 3 lub 4,
nie może być wyznaczony przez okres pięciu lat na wyższe sędziowskie stanowisko służbowe oraz mianowany na wyższy
stopień wojskowy, a także nie może w tym okresie być członkiem kolegium sądu wojskowego, orzekać w sądzie dyscyplinarnym oraz odzyskać utraconej funkcji.
§ 4. Wymierzenie kary określonej w § 1 pkt 5, pociąga za sobą utratę
możliwości ponownego powołania ukaranego na urząd sędziego.
§ 5. W wypadku przewinienia dyscyplinarnego lub wykroczenia
mniejszej wagi, sąd dyscyplinarny może odstąpić od wymierzania kary.";
21) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu:
„Art. 39a. § 1. Sądami dyscyplinarnymi w sprawach dyscyplinarnych sędziów
sądów wojskowych są:
1) w pierwszej instancji - wojskowe sądy okręgowe,
2) w drugiej instancji - Sąd Najwyższy - Izba Wojskowa.
§ 2. Miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy sędziego w postępowaniu dyscyplinarnym oraz w sprawach, o których mowa w art.
30 § 1, jest sąd dyscyplinarny, w okręgu którego znajduje się
miejsce służbowe sędziego, objętego postępowaniem.
§ 3. Sądy dyscyplinarne orzekają w składzie trzech sędziów. Do orzekania w sądzie dyscyplinarnym są uprawnieni wszyscy sędziowie
danego sądu dyscyplinarnego, z wyjątkiem prezesa sądu oraz
rzecznika dyscyplinarnego.";
22) w art. 40:
a) § 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„§ 2. Rzecznik dyscyplinarny działa przy Krajowej Radzie Sądownictwa.
Kadencja rzecznika dyscyplinarnego trwa cztery lata.
§ 3. Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych zgłasza Krajowej Radzie
Sądownictwa wybranego rzecznika dyscyplinarnego, najpóźniej na
trzy miesiące przed upływem kadencji rzecznika dyscyplinarnego, albo w ciągu miesiąca po jego ustąpieniu.",
b) dodaje się § 4 w brzmieniu:
„§ 4. Obwiniony może ustanowić obrońcę spośród sędziów sądów wojskowych lub adwokatów.";
23) w art. 41:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Rzecznik dyscyplinarny podejmuje czynności dyscyplinarne na żądanie Krajowej Rady Sądownictwa, Ministra Sprawiedliwości, Ministra
Obrony Narodowej, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, kolegium, prezesów właściwych sądów wojskowych, a także z własnej
inicjatywy. Rzecznik dyscyplinarny, w zakresie przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, jest związany wskazaniem organu uprawnionego.",
b) w § 2 po wyrazach „sądu dyscyplinarnego" przecinek zastępuje się kropką i
skreśla się wyrazy „w tym wyjaśnień złożonych przez obwinionego.",
c) po § 2 dodaje się § 3-5 w brzmieniu:
„§ 3. Po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w § 2, jeżeli zachodzą podstawy do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie dyscyplinarne i przedstawia
sędziemu na piśmie zarzuty.
§ 4. Po przedstawieniu zarzutów obwiniony, w terminie 14 dni, może złożyć wyjaśnienia i zgłosić wnioski o przeprowadzenie dowodów.
§ 5. Po upływie terminu, o którym mowa w § 4, a w razie potrzeby po
przeprowadzeniu dalszych dowodów, rzecznik dyscyplinarny składa
wniosek o rozpoznanie sprawy dyscyplinarnej do sądu dyscyplinarnego. Wniosek powinien zawierać dokładne określenie czynu, który jest
przedmiotem postępowania oraz uzasadnienie.";
24) po art. 41 dodaje się art. 41a-41c w brzmieniu:
„Art. 41a. § 1. Po rozpoznaniu sprawy na rozprawie, sąd dyscyplinarny orzeka
wyrokiem.
§ 2. Jeżeli przewinienie zawiera znamiona przestępstwa, sąd dyscyplinarny z urzędu rozpoznaje sprawę w zakresie zezwolenia na
pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej i wydaje postanowienie w przedmiocie zezwolenia, o którym mowa w art.
30 § 1, co nie wstrzymuje biegu postępowania dyscyplinarnego.
Art. 41b. § 1. Sąd dyscyplinarny może z urzędu lub na wniosek rzecznika dyscyplinarnego zawiesić w czynnościach sędziego, w stosunku do
którego wszczęto postępowanie karne, o ubezwłasnowolnienie
lub postępowanie dyscyplinarne.
§ 2. Zawieszenie w czynnościach sędziego pociąga za sobą skutki
zawieszenia w czynnościach służbowych na podstawie przepisów o dyscyplinie wojskowej; nie dotyczy to osób, w stosunku
do których wszczęto postępowanie o ubezwłasnowolnienie.
§ 3. Zawieszenie w czynnościach ustaje z chwilą prawomocnego zakończenia postępowania, o którym mowa w § 1, jeżeli sąd dyscyplinarny wcześniej nie uchylił zawieszenia.
§ 4. Na uchwałę w przedmiocie zawieszenia w czynnościach sędziego
przysługuje zażalenie do sądu drugiej instancji. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania uchwały.
Art. 41c. § 1. Przewodniczący sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji przesyła odpis prawomocnego wyroku sądu dyscyplinarnego Krajowej Radzie Sądownictwa, Ministrowi Sprawiedliwości i Ministrowi Obrony Narodowej, a ponadto prezesowi właściwego sądu i kolegium.
§ 2. Wykonanie wyroku należy do Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.";
25) w art. 42 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się wyroku orzekającego
karę przewidzianą w art. 39 § 1 pkt 1-4, Minister Sprawiedliwości w
porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej zarządza usunięcie odpisu wyroku z akt osobowych, jeżeli w tym okresie nie wydano przeciwko ukaranemu innego wyroku skazującego.";
26) w art. 43 po § 2 dodaje się § 2 a w brzmieniu:
„§ 2a. Objęcie stanowiska przez asesora stwierdza Minister Obrony Narodowej.";
27) w art. 46:
a) w § 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„Do asesorów, którym powierzono pełnienie czynności sędziowskich,
stosuje się przepisy dotyczące sędziów, z wyjątkiem art. 33, i z zastrzeżeniem art. 70 § 1a.",
b) § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Asesor obejmujący stanowisko, składa wobec Ministra Sprawiedliwości ślubowanie według roty ustalonej dla asesorów sądowych w ustawie, o której mowa w art. 32 § 6.";
28) w art. 49 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§ 3. Objęcie stanowiska przez aplikanta stwierdza Minister Obrony Narodowej.";
29) w art. 50 w § 2 wyrazy „2 lata i 6 miesięcy" zastępuje się wyrazami „3 lata";
30) art. 52 otrzymuje brzmienie:
„Art. 52. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania
konkursu na stanowisko aplikanta, organizację aplikacji sądowej,
zakres egzaminu sędziowskiego, skład komisji egzaminacyjnej i
sposób powoływania jej członków, wysokość ich wynagrodzenia i
tryb postępowania komisji egzaminacyjnej.";
31) w art. 58 w § 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) w razie uznania prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym winnym
naruszenia honoru i godności żołnierskiej,";
32) w art. 70:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Do sądów wojskowych, sędziów wojskowych oraz ławników stosuje
się odpowiednio przepisy art. 4 i 5, art. 40, art. 42, art. 44-52, art. 53 §
1-3, art. 54, art. 56, art. 57 § 5, art. 58 § 1, art. 60, art. 65 i 66, art. 69
§ 2, art. 70 i 71, art. 73-75, art. 77 § 2, 5 i 6, art. 78 § 1-4, art. 79, 80 §
4, art. 83, art. 84 § 3, art. 85 i 86, art. 89 i 90, art. 91 § 1-7 i § 9-12,
art. 92 § 1 i 2, art. 93, art. 94 § 1, 3 i 4, art. 95, art. 96 § 1 i 2, art. 98 §
1, art. 99, art. 100 § 1-4, art. 101 § 2-4, art. 102, art. 104-106, art. 108,
art. 111, art. 114 § 5-7, art. 115, art. 116-118, art. 120-122, art. 125-
128, art. 130, art. 133, art.135 § 5-7, art. 147 § 3, art. 156, art.159 § 1
pkt 5 i 6, art.167, art. 169, art. 170 § 3, art. 171, art. 172 § 1-5, art.
173 i 174 ustawy, o której mowa w art. 32 § 6, oraz przepisy wydane
na podstawie art. 57 § 5, art. 78 § 5, art. 91 § 8, art. 96 § 3, art. 103,
art.148 i art. 172 § 6 tejże ustawy, z tym że:
1) określone w tych przepisach czynności i uprawnienia Ministra
Sprawiedliwości, zgromadzenia ogólnego sędziów, kolegium sądu, prezesów sądów rejonowych i okręgowych oraz prezesa sądu
dyscyplinarnego wykonują odpowiednio: Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych, kolegium wojskowego sądu
okręgowego, prezesi sądów wojskowych i prezes sądu dyscyplinarnego, a czynności i uprawnienia prezesa sądu apelacyjnego w
zakresie nadzoru administracyjnego, Minister Sprawiedliwości za
pośrednictwem dyrektora departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4,
2) uprawnienia określone w art. 92 § 1 powołanej ustawy przysługują, jeżeli sędzia wojskowy nie nabył wcześniej prawa do urlopu
dodatkowego określonego w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych,
3) uprawnienia określone w art. 172-174 powołanej ustawy przysługują w wypadku określonym w art. 61 niniejszej ustawy.",
b) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Do asesorów sądów wojskowych, którym powierzono pełnienie
czynności sędziowskich, nie stosuje się art. 66, art. 69-71, art. 74,
art. 75, art. 77 § 5 i 7 oraz art. 91 § 1-4 i § 9-11 ustawy, o której
mowa w art. 32 § 6.".

Prawo o ustroju sądów powszechnych art. 190

DODAJ