Art. 18. 1. Sąd cofa przyznane prawo pomocy w całości lub w części, jeżeli po
jego przyznaniu ujawnią się okoliczności wskazujące na to, że podstawy przyznania
prawa pomocy nie istniały lub przestały istnieć.
2. W razie cofnięcia przyznanego prawa pomocy wnioskodawca obowiązany
jest uiścić wszystkie należne opłaty sądowe, pokryć wynagrodzenie ustanowionego
dla niego adwokata albo radcy prawnego oraz zwrócić wydatki i koszty, które
poniósł za niego Skarb Państwa. Jeżeli okoliczności uzasadniające przyznanie prawa
pomocy istniały w chwili składania wniosku, sąd może obciążyć wnioskodawcę tymi
obowiązkami tylko częściowo, stosownie do zmiany, jaka nastąpiła w jego sytuacji
rodzinnej, majątku i dochodach.
3. Postanowienie sądu może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

Ustawa o prawie pomocy w postępowaniu w sprawach cywilnych prowadzonym w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz o prawie pomocy w celu ugodowego załatwienia sporu przed wszczęciem takiego postępowania art. 18

Poprzedni

Art. 17. 1. Na uzasadniony wniosek ustanowionego adwokata albo radcy prawnego przewodniczący albo sąd może przyznać zaliczkę na pokrycie wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 2 pkt 2. 2. Wnioskod...

Nastepny

Art. 19. 1. Na postanowienie sądu pierwszej instancji o odmowie przyznania prawa pomocy lub jego cofnięciu przysługuje zażalenie. Zażalenie jest wolne od opłat sądowych. 2. Postanowienie o odmowie p...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o prawie pomocy w postępowaniu w sprawach cywilnych prowadzonym w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz o prawie pomocy w celu ugodowego załatwienia sporu przed wszczęciem takiego postępowania
  • Wejscie w życie 1 luty 2005
  • Ost. zmiana ustawy 18 czerwca 2011
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 05 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka