Art. 186. Ochrona lotnictwa cywilnego przed aktami bezprawnej ingerencji
zagrażającymi bezpieczeństwu lotnictwa oraz bezpieczeństwu osób i mienia
w związku z jego działalnością podlega odrębnym ustawom, umowom i przepisom
międzynarodowym oraz szczególnym przepisom Prawa lotniczego.

Art. 186a. 1. Przewoźnik lotniczy, w przypadku gdy wykonuje loty określone
przez Prezesa Urzędu jako loty wysokiego ryzyka, jest obowiązany zapewnić na
pokładzie statku powietrznego wartę ochronną pełnioną przez funkcjonariuszy Straży
Granicznej.
2. Przewoźnik lotniczy pokrywa koszty związane z pełnieniem warty ochronnej
przez funkcjonariuszy Straży Granicznej w przypadku, o którym mowa w ust. 1,
obejmujące koszty:
1) przelotu i przewozu bagażu;
2) posiłku na pokładzie statku powietrznego;
3) noclegu, o ile jest niezbędny, w wysokości ustalonej zgodnie z przepisami
w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących
pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce
budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju wydanymi na
podstawie art. 77⁵ § 2 Kodeksu pracy.
3. Należności, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, funkcjonariusze Straży
Granicznej otrzymują od przewoźnika lotniczego w naturze na warunkach przewidzianych dla pasażerów danego lotu, a w przypadku lotów bez pasażerów – na
warunkach przewidzianych dla załogi statku powietrznego.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przypadki w jakich jest
niezbędne zapewnienie funkcjonariuszom Straży Granicznej noclegu oraz sposób, tryb
i terminy zwrotu przez przewoźnika lotniczego kosztów noclegu, o ile go nie
zapewnił, uwzględniając konieczność:
1) zwrotu kosztów noclegów odpowiadających rzeczywiście poniesionym
wydatkom w granicach, o których mowa w przepisach wymienionych w ust. 2
pkt 3;
2) zapewnienia noclegu, w przypadku gdy uprawnienie do wypoczynku
w warunkach hotelowych przysługuje członkom załogi statku powietrznego.
5. Komendant Główny Straży Granicznej może, w celach szkoleniowych,
zapewnić na pokładzie statku powietrznego wartę ochronną pełnioną przez
funkcjonariuszy Straży Granicznej, o czym informuje pisemnie przewoźnika
lotniczego.
6. Przewoźnik lotniczy jest obowiązany umożliwić wykonywanie warty
ochronnej, o której mowa w ust. 5.
7. Koszty związane z pełnieniem warty ochronnej, o której mowa w ust. 5,
pokrywa Komendant Główny Straży Granicznej.
8. W przypadku gdy lot statku powietrznego, w trakcie którego została
zapewniona warta ochronna przez Komendanta Głównego Straży Granicznej, został
określony przez Prezesa Urzędu jako lot wysokiego ryzyka lub w trakcie tego lotu
doszło do przeciwdziałania przez wartę ochronną aktowi bezprawnej ingerencji,
koszty związane z pełnieniem warty ochronnej pokrywa przewoźnik lotniczy, na
zasadach określonych w ust. 2.

Art. 186b. 1. Za realizację zadań związanych z kontrolą bezpieczeństwa,
o której mowa w rozporządzeniu nr 300/2008/WE, odpowiada:
1) zarządzający lotniskiem w stosunku do:
a) osób innych niż pasażerowie oraz przenoszonych przez nie przedmiotów,
b) pasażerów i bagażu kabinowego,
c) bagażu rejestrowanego,
d) ładunków przewożonych drogą lotniczą i poczty, poczty i materiałów
przewoźnika lotniczego, zaopatrzenia pokładowego oraz zaopatrzenia portu
lotniczego przed uzyskaniem zezwolenia na dostęp do strefy zastrzeżonej,
chyba że zarządzający lotniskiem, przewoźnik lotniczy, znany nadawca zaopatrzenia portu lotniczego lub zarejestrowany dostawca zaopatrzenia
pokładowego zastosowali wymagane środki kontroli w zakresie ochrony
w rozumieniu rozporządzenia nr 300/2008/WE;
2) zarejestrowany agent w rozumieniu rozporządzenia nr 300/2008/WE w stosunku
do ładunku i poczty;
3) zarejestrowany dostawca zaopatrzenia pokładowego w rozumieniu
rozporządzenia nr 300/2008/WE w stosunku do zaopatrzenia pokładowego lub
przewoźnik lotniczy, który dostarcza zaopatrzenie do własnego statku
powietrznego.
2. Zadania, o których mowa w ust. 1, są wykonywane pod nadzorem Prezesa
Urzędu, który w zakresie wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
współdziała ze Strażą Graniczną.
3. Straż Graniczna w zakresie współdziałania w sprawowaniu nadzoru, o którym
mowa w ust. 2, jest uprawniona do samodzielnego podejmowania działań
polegających na:
1) obserwowaniu i rejestrowaniu funkcjonowania punktu kontroli bezpieczeństwa;
2) kontrolowaniu liczby pracowników służby ochrony lotniska na stanowisku
kontroli bezpieczeństwa oraz niezwłocznym sygnalizowaniu zarządzającemu
lotniskiem ewentualnych wątpliwości odnośnie do stanu psychofizycznego
pracowników służby ochrony lotniska;
3) niezwłocznym reagowaniu na naruszenia przepisów w zakresie ochrony
lotnictwa cywilnego ze strony pracowników służby ochrony lotniska;
4) niezwłocznym kierowaniu do zarządzającego lotniskiem wniosków w sprawie
usunięcia stwierdzonych poważnych uchybień oraz informowaniu Prezesa
Urzędu o tych uchybieniach;
5) dokonywaniu kontroli posiadania certyfikatów, o których mowa w ust. 10,
związanych z kwalifikacjami pracowników służby ochrony lotniska
dokonujących kontroli bezpieczeństwa;
6) niezwłocznym reagowaniu na sygnały o zakłóceniu porządku publicznego
w punkcie kontroli bezpieczeństwa oraz przyległym do niego rejonie.
4. Zarządzający lotniskiem realizuje zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
przez służbę ochrony lotniska.
4a. Zarządzający lotniskiem realizuje zadania w zakresie ochrony stref
ogólnodostępnych lotniska we współpracy ze służbami ochrony działającymi na
terenie lotniska.
5. Służba ochrony lotniska wykonuje zadania zarządzającego lotniskiem
w zakresie:
1) prowadzenia kontroli bezpieczeństwa, o której mowa w ust. 1 pkt 1;
2) kontroli dostępu do stref zastrzeżonych lotniska;
3) kontroli przepustek wydawanych przez zarządzającego lotniskiem;
4) ujęcia i przekazania Policji lub Straży Granicznej:
a) osoby naruszającej warunki bezpieczeństwa na lotnisku oraz pasażera
naruszającego warunki przewozu,
b) osoby, która bez upoważnienia uzyskała lub usiłowała uzyskać dostęp do
strefy zastrzeżonej lotniska,
c) osoby, która popełniła lub usiłowała popełnić akt bezprawnej ingerencji,
d) osoby, która w inny sposób narusza porządek publiczny;
5) ochrony strefy zastrzeżonej lotniska i innych stref w rozumieniu przepisów
rozporządzenia nr 300/2008/WE;
6) czynności, o których mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r.
o ochronie osób i mienia.
6. Służba ochrony lotniska przy wykonywaniu zadań, o których mowa w ust. 5,
współdziała z właściwymi służbami lub organami.
7. W przypadku konieczności realizacji zadań wykraczających poza
kompetencje służby ochrony lotniska, o których mowa w ust. 5, zarządzający
lotniskiem powiadamia Straż Graniczną lub Policję.
8. Pracownicy służby ochrony lotniska realizujący zadania, o których mowa
w ust. 5 pkt 1–5, oraz pracownicy specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej
realizujący zadania na rzecz zarejestrowanego agenta, o którym mowa w ust. 1 pkt 2,
są obowiązani posiadać wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony
fizycznej, a w przypadku realizacji zadań, o których mowa w ust. 5 pkt 6, wpis na listę
kwalifikowanych pracowników zabezpieczenia technicznego, zgodnie z przepisami
ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia.
9. Straż Graniczna posiada prawo do sprawdzania poprawności przeprowadzania
kontroli bezpieczeństwa przez podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, na warunkach
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 189 ust. 2.
9a. Straż Graniczna, w celu realizacji swoich zadań, jest uprawniona do
korzystania z systemów rejestrujących obraz umieszczonych na terenie portu
lotniczego i zapisów z tych systemów. Kopie zapisu udostępnione Straży Granicznej
przez zarządzającego lotniskiem, niezawierające dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego, postępowania w sprawach o wykroczenia,
postępowania dyscyplinarnego lub mogących być wykorzystanymi w postępowaniu
w ramach czynności wyjaśniających albo dowodów mających znaczenie dla toczących
się takich postępowań Straż Graniczna przechowuje przez okres nie dłuższy jednak
niż 30 dni, licząc od dnia udostępnienia, a następnie niszczy.
10. Kontrolę bezpieczeństwa, o której mowa w ust. 1, wykonują osoby wpisane
na prowadzoną przez Prezesa Urzędu listę operatorów kontroli bezpieczeństwa,
posiadające certyfikat operatora kontroli bezpieczeństwa wydany lub uznany przez
Prezesa Urzędu.
11. W szkoleniu w celu uzyskania certyfikatu operatora kontroli bezpieczeństwa
może wziąć udział osoba, co do której ustalono brak negatywnych przesłanek do
wykonywania przez tę osobę kontroli bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym,
o których mowa w art. 188a ust. 4 i 5.
12. Podmiot wykonujący zadania w zakresie kontroli bezpieczeństwa
w lotnictwie cywilnym albo podmiot wnioskujący o wyznaczenie przez Prezesa
Urzędu jako zarejestrowany agent lub zarejestrowany dostawca zaopatrzenia
pokładowego, kierując osobę na szkolenie w celu uzyskania certyfikatu operatora
kontroli bezpieczeństwa, występuje do komendanta oddziału Straży Granicznej
z wnioskiem o ustalenie braku negatywnych przesłanek, o których mowa w art. 188a
ust. 4 i 5.
13. Komendant oddziału Straży Granicznej ustala istnienie negatywnych
przesłanek na zasadach i w trybie określonych w art. 188a ust. 6 i 7 i przedstawia
Prezesowi Urzędu informację co do istnienia negatywnych przesłanek do
wykonywania przez osobę, o której mowa w ust. 11, kontroli bezpieczeństwa
w lotnictwie cywilnym, powiadamiając jednocześnie o tym podmiot, który wystąpił
z wnioskiem, o którym mowa w ust. 12.
14. Warunkiem dokonania przez Prezesa Urzędu wpisu osoby na listę
operatorów kontroli bezpieczeństwa jest:
1) brak negatywnych przesłanek, o których mowa w art. 188a ust. 4 i 5;
2) pozytywne ukończenie szkolenia w celu uzyskania certyfikatu operatora kontroli
bezpieczeństwa;
3) uzyskanie certyfikatu, o którym mowa w pkt 2.
15. Komendant Główny Straży Granicznej w uzasadnionych przypadkach
związanych z koniecznością zapewnienia porządku publicznego i bezpieczeństwa publicznego może, na wniosek Prezesa Urzędu, skierować funkcjonariuszy Straży
Granicznej do wykonywania kontroli bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym.
16. Koszty związane z wykonywaniem przez Straż Graniczną kontroli
bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym w sytuacjach, o których mowa w ust. 15,
ponosi zarządzający lotniskiem.
17. Czynności nadzoru, o których mowa w ust. 3, mogą wykonywać osoby
posiadające certyfikat operatora kontroli bezpieczeństwa, wpisane na listę, o której
mowa w ust. 10.
18. Prezes Urzędu może uznać certyfikat operatora kontroli bezpieczeństwa
wydany w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji
Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub przez
Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego lub inną międzynarodową
organizację lotniczą za ważny na równi z polskim certyfikatem operatora kontroli
bezpieczeństwa, chyba że wymagania stawiane przy jego wydaniu były łagodniejsze
od stawianych w Rzeczypospolitej Polskiej, po uprzednim wystąpieniu do
komendanta oddziału Straży Granicznej o udzielenie informacji o braku negatywnych
przesłanek do wykonywania przez tę osobę kontroli bezpieczeństwa w lotnictwie
cywilnym.
19. Przy ustalaniu braku negatywnych przesłanek, o których mowa w art. 188a
ust. 4 i 5, stosuje się art. 188a ust. 6 i 7.
20. Wydanie albo uznanie certyfikatu operatora kontroli bezpieczeństwa
następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Art. 186c. 1. Prezes Urzędu wyznacza zarejestrowanego agenta, o którym mowa
w art. 186b ust. 1 pkt 2, w drodze decyzji administracyjnej, po sprawdzeniu spełnienia
wymagań w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego oraz po uzyskaniu od komendanta
oddziału Straży Granicznej informacji o braku negatywnych przesłanek, o których
mowa w art. 188a ust. 4 i 5, dotyczących osób:
1) reprezentujących sprawy spółek – w przypadku spółek osobowych;
2) wchodzących w skład zarządów i rad nadzorczych – w przypadku spółek
kapitałowych;
3) reprezentujących sprawy zarejestrowanego agenta – w przypadku podmiotów
innych niż określone w pkt 1 i 2.
2. Wyznaczenia dokonuje się na wniosek, do którego dołącza się:
1) program ochrony podmiotu przed aktami bezprawnej ingerencji, o którym mowa
w przepisach wydanych na podstawie art. 189 ust. 1, uwzględniający wymogi,
o których mowa w rozporządzeniu nr 300/2008/WE;
2) oświadczenie, że podmiot ubiegający się o wyznaczenie zobowiązuje się do
przestrzegania wymagań z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego, w tym
postanowień programu, o którym mowa w pkt 1, oraz do niezwłocznego
zgłaszania Prezesowi Urzędu wszelkich zmian w programie;
3) oświadczenie, że podmiot ubiegający się o wyznaczenie poddaje się
czynnościom audytorskim realizowanym zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 189 ust. 2.
3. Prezes Urzędu weryfikuje informacje, o których mowa w ust. 2, w celu
potwierdzenia spełnienia wymagań w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego.
4. Komendant oddziału Straży Granicznej dokonuje ustaleń w zakresie istnienia
przesłanek, o których mowa w art. 188a ust. 4 i 5, i przekazuje informację w tym
zakresie Prezesowi Urzędu. Przy ustalaniu braku negatywnych przesłanek stosuje się
art. 188a ust. 6 i 7.

Art. 186d. 1. Prezes Urzędu wyznacza zarejestrowanego dostawcę zaopatrzenia
pokładowego, o którym mowa w art. 186b ust. 1 pkt 3, w drodze decyzji
administracyjnej, po sprawdzeniu wymagań w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego
oraz po uzyskaniu od komendanta oddziału Straży Granicznej informacji o braku
negatywnych przesłanek, o których mowa w art. 188a ust. 4 i 5, dotyczących osób:
1) reprezentujących sprawy spółek – w przypadku spółek osobowych;
2) wchodzących w skład zarządów i rad nadzorczych – w przypadku spółek
kapitałowych;
3) reprezentujących sprawy zarejestrowanego dostawcy zaopatrzenia pokładowego
– w przypadku podmiotów innych niż określone w pkt 1 i 2.
2. Wyznaczenia dokonuje się na wniosek, do którego dołącza się:
1) program ochrony podmiotu przed aktami bezprawnej ingerencji, o którym mowa
w przepisach wydanych na podstawie art. 189 ust. 1, uwzględniający wymogi,
o których mowa w rozporządzeniu nr 300/2008/WE;
2) oświadczenie, że podmiot ubiegający się o wyznaczenie zobowiązuje się do
przestrzegania wymagań z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego, w tym
postanowień programu, o którym mowa w pkt 1, oraz do niezwłocznego
zgłaszania Prezesowi Urzędu wszelkich zmian w programie;
3) oświadczenie, że podmiot ubiegający się o wyznaczenie poddaje się
czynnościom audytorskim realizowanym zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 189 ust. 2.
3. Przepisy art. 186c ust. 3 i 4 w stosunku do zarejestrowanego dostawcy
zaopatrzenia pokładowego stosuje się odpowiednio.
4. Prezes Urzędu cofa wyznaczenie, w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli
stwierdzi, że zarejestrowany dostawca zaopatrzenia pokładowego utracił zdolność do
wyznaczenia oraz nie spełnia wymogów stawianych mu w zakresie ochrony.

Art. 186e. 1. Prezes Urzędu wyznacza na podstawie pkt 6.4.1 załącznika do
rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 2015/1998 z dnia 5 listopada 2015 r.
ustanawiającego szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych
podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego (Dz. Urz. UE L 299 z 14.11.2015,
str. 1) znanego nadawcę, w drodze decyzji administracyjnej, po sprawdzeniu
spełnienia wymagań w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego oraz po uzyskaniu od
komendanta oddziału Straży Granicznej informacji o braku negatywnych przesłanek,
o których mowa w art. 188a ust. 4 i 5, dotyczących osób:
1) reprezentujących sprawy spółek – w przypadku spółek osobowych;
2) wchodzących w skład zarządów i rad nadzorczych – w przypadku spółek
kapitałowych;
3) reprezentujących sprawy znanego nadawcy – w przypadku podmiotów innych
niż określone w pkt 1 i 2.
2. Wyznaczenia dokonuje się na wniosek, do którego dołącza się:
1) oświadczenie, że podmiot ubiegający się o wyznaczenie zobowiązuje się do
przestrzegania wymagań z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego;
2) oświadczenie, że podmiot ubiegający się o wyznaczenie poddaje się
czynnościom audytorskim realizowanym zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 189 ust. 2;
3) program ochrony podmiotu przed aktami bezprawnej ingerencji, o którym
mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 189 ust. 1, uwzględniający
wymogi określone w rozporządzeniu nr 300/2008/WE.
3. Przepisy art. 186c ust. 4 w stosunku do znanego nadawcy stosuje się
odpowiednio.
4. Prezes Urzędu cofa wyznaczenie, w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli
stwierdzi, że znany nadawca utracił zdolność do wyznaczenia oraz nie spełnia
wymogów stawianych mu w zakresie ochrony.

Art. 186ea. 1. Wobec osoby fizycznej ubiegającej się o wyznaczenie jako unijny
podmiot zatwierdzający do spraw ochrony lotnictwa w rozumieniu
pkt 11.6.3 załącznika do rozporządzenia nr 2015/1998/UE Prezes Urzędu w ramach
sprawdzania przeszłości tej osoby, zgodnie z pkt 11.1.3 tego rozporządzenia:
1) ustala tożsamość osoby na podstawie dokumentu potwierdzającego tożsamość;
2) występuje do komendanta oddziału Straży Granicznej o udzielenie informacji
o braku negatywnych przesłanek, o których mowa w art. 188a ust. 4 i 5;
3) analizuje informacje o zatrudnieniu i pobieraniu nauki oraz o wszystkich
okresach przerw w zatrudnieniu i pobieraniu nauki z 5 poprzedzających lat na
podstawie kopii dokumentów przedstawionych przez tę osobę.
2. Komendant oddziału Straży Granicznej dokonuje ustaleń w zakresie istnienia
przesłanek, o których mowa w art. 188a ust. 4 i 5, i przekazuje informację w tym
zakresie Prezesowi Urzędu. Przy ustalaniu braku negatywnych przesłanek stosuje się
art. 188a ust. 6 i 7.
3. Sprawdzenie przeszłości jest powtarzane nie rzadziej niż raz na 5 lat.
4. W przypadku podmiotu ubiegającego się o wyznaczenie jako unijny podmiot
zatwierdzający do spraw ochrony lotnictwa, sprawdzenie przeszłości, o którym mowa
w ust. 1, Prezes Urzędu przeprowadza w stosunku do osób, które mają dokonywać na
rzecz tego podmiotu unijnego zatwierdzenia środków ochrony lotnictwa. Przepisy
ust. 2 i 3 stosuje się.

Art. 186f. 1. Pracownik służby ochrony lotniska przy wykonywaniu zadań
z zakresu kontroli bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym oraz ochrony osób i mienia
w granicach chronionych obszarów, obiektów i urządzeń, w tym na pograniczu strefy
ogólnodostępnej ze strefą zastrzeżoną lotniska, niezależnie od uprawnień określonych
w art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, ma prawo
do:
1) niedopuszczenia do wejścia na obszar lub do obiektu podlegających ochronie
osoby nieposiadającej wymaganych uprawnień oraz niedopuszczenia do wjazdu
na obszar lub do obiektu podlegających ochronie pojazdu nieposiadającego
wymaganych uprawnień;
2) dokonywania kontroli manualnej i przeglądania zawartości bagażu;
3) sprawdzania przedmiotów wprowadzanych do strefy zastrzeżonej lotniska;
4) korzystania z urządzeń technicznych, ze środków chemicznych oraz
wykorzystania psów do wykrywania urządzeń, przedmiotów lub substancji, których posiadanie jest zabronione bądź które mogą stanowić przedmiot
niebezpieczny.
2. Kontrolą manualną jest zespół czynności kontroli bezpieczeństwa
wykonywanych ręcznie bez ingerencji w wewnętrzne powłoki ciała oraz w sposób
powodujący w jak najmniejszym stopniu naruszenie intymności, w celu wykrycia w
odzieży lub na ciele oraz w przedmiotach osobistych kontrolowanej osoby
zabronionych przedmiotów, urządzeń lub substancji. Za zgodą kontrolowanej osoby
kontrola ta może być przeprowadzana przez pracownika służby ochrony lotniska
odmiennej płci niż kontrolowana osoba.
3. Za zgodą kontrolowanej osoby kontrola manualna może także obejmować
dokonanie oglądu powierzchni jej ciała przez pracownika służby ochrony lotniska tej
samej płci, w warunkach gwarantujących zachowanie intymności. Za zgodą
kontrolowanej osoby czynność ta może być dokonana przez pracownika służby
ochrony lotniska odmiennej płci niż kontrolowana osoba.
4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do zadań i uprawnień
zarejestrowanego agenta, o którym mowa w art. 186b ust. 1 pkt 2.

Art. 186g. 1. Organy administracji publicznej, służby odpowiedzialne za
bezpieczeństwo publiczne oraz podmioty prowadzące działalność lotniczą przekazują
Prezesowi Urzędu informacje o wszelkich zdarzeniach mogących mieć wpływ na
poziom ochrony lotnictwa cywilnego przed aktami bezprawnej ingerencji.
2. Podmioty prowadzące działalność lotniczą przekazują Prezesowi Urzędu
w szczególności informacje o zdarzeniach noszących znamiona aktu bezprawnej
ingerencji lub mogących być próbą dokonania takiego aktu.
3. Prezes Urzędu, w drodze decyzji administracyjnej, po zasięgnięciu opinii
Komendanta Głównego Straży Granicznej wydanej w terminie określonym przez
Prezesa Urzędu, może w sytuacji kryzysowej w lotnictwie cywilnym wprowadzić
dodatkowe środki ochrony bezpieczeństwa pasażerów, bagażu, ładunków oraz
przesyłek pocztowych.
4. Decyzji, o której mowa w ust. 3, nadaje się rygor natychmiastowej
wykonalności.
5. Decyzję, o której mowa w ust. 3, doręcza się w formie pisemnej lub za pomocą
telefaksu, poczty elektronicznej, przy wykorzystaniu teleksowej łączności lotniczej
albo, w uzasadnionych przypadkach, ogłasza się ustnie.

Prawo lotnicze art. 186

DODAJ