Art. 180. 1. Osoby, którym w dniu wejścia w życie ustawy przysługują
emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy i renty rodzinne na podstawie:
1) przepisów, o których mowa w art. 195,
2) art. 19a ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów
o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz. U. poz. 206, 390 i 540),
3) ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o rewaloryzacji emerytur i rent dla osób, które
ukończyły 80 lat, oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu
emerytalnym (Dz. U. poz. 540)
– zachowują prawo do tych świadczeń w wysokości ustalonej przed dniem wejścia
w życie ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2–5 i z uwzględnieniem ust. 6–9.
2. Wysokość świadczeń dla osób wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3, które zgłoszą
wniosek o przyznanie zwiększenia określonego w art. 56, oblicza się poprzez
doliczenie tego zwiększenia do kwoty przysługującego świadczenia. Kwota emerytury
lub renty wraz z tymi zwiększeniami nie może przekraczać 100% podstawy wymiaru.
Przepisy art. 73 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
3. Jeżeli osobie, o której mowa w ust. 2, przysługuje emerytura lub renta
w kwocie świadczenia najniższego, zwiększenie, o którym mowa w art. 56, dolicza się
przed podwyższeniem świadczenia do kwoty najniższej.
4. Do ustalenia wysokości oraz przy wypłacie rent rodzinnych przysługujących
w dniu wejścia w życie ustawy przepisy art. 74 i 131 stosuje się odpowiednio.
5. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wypłaca się z Funduszu, z tym że
koszty tych świadczeń – w części odpowiadającej części składkowej emerytury lub
renty rolniczej, zwiększeniu z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne
rolników za cały udowodniony okres pracy w gospodarstwie rolnym, w tym również
przypadający wcześniej niż 25 lat przed ustaleniem prawa do emerytury lub renty oraz
podwyższeniu do kwoty najniższej emerytury lub renty – podlegają odpowiedniej
refundacji z funduszu emerytalno-rentowego określonego w przepisach
o ubezpieczeniu społecznym rolników.
6. Emerytury i renty, o których mowa w ust. 1, podlegają waloryzacji na
zasadach określonych w ustawie.
7. W razie złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości świadczenia:
1) przez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia
okresów składkowych lub nieskładkowych stosuje się art. 112 i 113;
2) przez zmianę okresu, z którego podstawę wymiaru składki przyjmuje się jako
podstawę wymiaru świadczenia, stosuje się odpowiednio art. 110 lub art. 111.
8. Do ustalenia wysokości świadczeń dla osób wymienionych w ust. 1 pkt 1,
które zgłoszą wniosek o zastosowanie przeliczników do okresów pracy górniczej,
stosuje się odpowiednio przepisy art. 51 lub 52.
9. W razie przyznania emerytury osobie, która wcześniej miała ustalone prawo
do renty z tytułu niezdolności do pracy, przyjmuje się wszystkie okresy uwzględnione
w decyzji o przyznaniu renty z tytułu niezdolności do pracy lub o ponownym ustaleniu
jej wysokości.

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych art. 180

DODAJ