Art. 17. 1. W przypadku nieprowadzenia ewidencji lub prowadzenia jej
niezgodnie z warunkami wymaganymi do uznania jej za dowód w postępowaniu
podatkowym, a także w przypadku stwierdzenia istnienia powiązań, o których mowa
w art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym, organ podatkowy określi
wartość niezewidencjonowanego przychodu, w tym również w formie oszacowania,
i określi od tej kwoty ryczałt zgodnie z ust. 2.
1a. W przypadku stwierdzenia powiązań, o których mowa w ust. 1, przepisy
art. 23m–23u ustawy o podatku dochodowym oraz przepisy wydane na podstawie
art. 23v tej ustawy stosuje się odpowiednio.
2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, stanowi pięciokrotność stawek, o których
mowa w art. 12, które byłyby zastosowane do przychodu w przypadku jego
ewidencjonowania; ryczałt ten nie może być wyższy niż 75% przychodu, o którym
mowa w ust. 1.
3. W przypadku prowadzenia ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 15 ust.
8, niezgodnie z warunkami wymaganymi do uznania jej za dowód w postępowaniu
podatkowym, organ podatkowy określi wartość niezewidencjonowanego przychodu,
w tym również w formie oszacowania, i określi od tej kwoty ryczałt w wysokości
pięciokrotności stawki, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne art. 17

DODAJ