Art. 17. 1. Działalność przewoźnika w transporcie krajowym lub
międzynarodowym w zakresie zarobkowego przewozu ładunków statkami żeglugi
śródlądowej może podejmować przedsiębiorca, który odpowiada wymogowi
zdolności zawodowej potwierdzonemu odpowiednim zaświadczeniem albo zatrudnia
co najmniej jedną osobę mającą takie zaświadczenie.
2. Wymóg zdolności zawodowej polega na posiadaniu podstawowej wiedzy
z dziedziny prawa cywilnego, handlowego, finansowego, pracy, podatkowego,
ubezpieczeń oraz znajomości procedur celnych i granicznych, a także znajomości
wymagań bezpieczeństwa żeglugi, standardów technicznych statków i technicznych
aspektów działalności przewoźnika, standardów zachowania w warunkach
środowiska wodnego oraz umów międzynarodowych regulujących ceny i warunki
transportu.
3. Wymóg zdolności zawodowej nie dotyczy przedsiębiorcy wykonującego
przewóz ładunków:
1) na potrzeby własne;
2) statkami o ładowności nieprzekraczającej 200 t;
3) promami;
4) na wodach śródlądowych innych niż określone w art. 1 ust. 1.
4. Uznaje się, że zdolność zawodową ma osoba, która spełnia co najmniej jeden
z następujących warunków:
1) ukończyła szkołę wyższą o specjalizacji transportowej;
2) ukończyła szkołę średnią o kierunku żegluga śródlądowa;
3) posiada kwalifikacje zawodowe uprawniające do zajmowania stanowiska
kierownika statku o ładowności przekraczającej 200 t;
4) odbyła kurs, którego program uwzględnia tematykę wymienioną w ust. 2;
5) przez 2 lata prowadziła działalność przewozową w żegludze śródlądowej albo
była zatrudniona u przedsiębiorcy przy prowadzeniu działalności transportowej.
5. Zaświadczenie o spełnieniu wymogu zdolności zawodowej wydaje, na
pisemny wniosek zainteresowanej osoby, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej. Do
wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające spełnienie co najmniej jednego
z warunków określonych w ust. 4.
5a. Zdolność zawodową traci osoba, która została pozbawiona kwalifikacji
zawodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 3.
5b. Zaświadczenie o utracie zdolności zawodowej wydaje, na wniosek osoby
zainteresowanej, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej.
6. Za wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5 i 5b, pobiera się opłatę
w wysokości określonej w załączniku do ustawy.
7. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, w zależności od tego,
czy zaświadczenie dotyczy transportu krajowego, czy międzynarodowego.
8. Uznaje się zaświadczenia o spełnieniu wymogu zdolności zawodowej wydane
zgodnie z obowiązującymi w państwach członkowskich przepisami w sprawie
dostępu do wykonywania zawodu przewoźnika towarów w żegludze śródlądowej
w transporcie krajowym i międzynarodowym oraz wzajemnego uznawania
dyplomów, zaświadczeń i innych dowodów kwalifikacji formalnych.
9. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej, mając na względzie przepis
ust. 8, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz państw, w których wydane
zaświadczenia o spełnieniu wymogu zdolności zawodowej będą uznawane przez
organy administracji żeglugi śródlądowej.

Art. 17a. W przypadku gdy przedsiębiorca przestał spełniać wymogi, o których
mowa w art. 17 ust. 1, może on prowadzić działalność do dnia spełnienia wymogu
zdolności zawodowej, określonego przez dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej.

Ustawa o żegludze śródlądowej art. 17

DODAJ