Art. 172. 1. Funkcjonariuszowi przysługują następujące należności pieniężne:
1) należności za podróże służbowe i należności przysługujące z tytułu delegowania
do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości albo związane
z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 4 ust. 8;
2) świadczenia związane z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 4 ust. 8;
3) należności związane ze zwolnieniem ze służby;
4) nagroda jubileuszowa;
5) nagroda roczna;
6) rekompensata pieniężna za czas służby przekraczający normę, o której mowa w
art. 81 ust. 2;
7) świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie;
8) świadczenie motywacyjne.
2. W przypadku śmierci funkcjonariusza lub członka jego rodziny przysługują:
1) zasiłek pogrzebowy;
2) odprawa pośmiertna.
3. Należnościami, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są:
1) dieta stanowiąca ekwiwalent pieniężny na pokrycie zwiększonych kosztów
wyżywienia w czasie podróży służbowej;
2) zwrot kosztów przejazdów na trasie od stałego miejsca pełnienia służby lub
zamieszkania do miejsca stanowiącego cel podróży służbowej i z powrotem oraz
noclegów bądź ryczałt za nocleg;
3) diety za czas przejazdu do nowego miejsca pełnienia służby;
4) zwrot kosztów przejazdu do miejsca delegowania;
5) zwrot innych uzasadnionych kosztów określonych przez przełożonego.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość i tryb przyznawania należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, w tym
sposób ich wypłaty, oraz świadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniając
charakter zadań funkcjonariusza odbywającego podróż służbową lub delegowanego
do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości albo wykonującego zadania,
o których mowa w art. 4 pkt 8, oraz zróżnicowanie kosztów utrzymania.
Art. 172a. 1. Rekompensata pieniężna, o której mowa w art. 172 ust. 1 pkt 6, za
jedną godzinę służby stanowi 1/172 uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o
charakterze stałym należnego funkcjonariuszowi na stanowisku zajmowanym w
ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, o którym mowa w art. 81 ust. 2, lub ostatnim
dniu służby za każdą godzinę służby przekraczającą normę, o której mowa w art. 81 ust. 2. Łączny czas służby przekraczający normę w danym okresie rozliczeniowym zaokrągla się w górę do pełnej godziny.
2. Należną rekompensatę pieniężną, o której mowa w art. 172 ust. 1 pkt 6,
wypłaca się do końca kwartału następującego po okresie rozliczeniowym, lecz nie
później niż do dnia zwolnienia ze służby.
3. Rekompensatę pieniężną, o której mowa w art. 172 ust. 1 pkt 6, należną
zmarłemu lub zaginionemu funkcjonariuszowi wypłaca się jego małżonkowi lub
członkom rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej. Wypłata rekompensaty
pieniężnej następuje niezwłocznie po stwierdzeniu wygaśnięcia stosunku służbowego.
Art. 172b. 1. Funkcjonariuszowi przyznaje się świadczenie motywacyjne po
osiągnięciu:
1) 25 lat służby, ale nie więcej niż 28 lat i 6 miesięcy – w wysokości 1500 zł
miesięcznie, albo
2) 28 lat i 6 miesięcy służby – w wysokości 2500 zł miesięcznie.
2. Do stażu służby, o którym mowa w ust. 1, zalicza się okresy:
1) służby w SOP;
2) służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego,
Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Straży
Marszałkowskiej, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Celnej, Służbie
Celno-Skarbowej i Służbie Więziennej;
3) traktowane jako równorzędne ze służbą, o której mowa w pkt 1 i 2, wymienione
w art. 13 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży
Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej,
Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 723).
3. Decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego
Komendant SOP wydaje nie później niż w terminie 30 dni po osiągnięciu przez
funkcjonariusza stażu służby, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2.
4. Przed wydaniem decyzji o przyznaniu świadczenia motywacyjnego
funkcjonariusz podlega opiniowaniu służbowemu na zasadach, o których mowa w art. 82, jeżeli od dnia wydania ostatniej opinii o tym funkcjonariuszu upłynęły co najmniej 3 miesiące.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych przyznaje świadczenie
motywacyjne Komendantowi SOP i jego zastępcom.
6. Świadczenia motywacyjnego nie przyznaje się funkcjonariuszowi:
1) który podczas ostatniego opiniowania służbowego otrzymał jedną z opinii
służbowych, o których mowa w art. 102 ust. 2 pkt 2 albo 3 albo
art. 107 ust. 1 pkt 2 albo 3 albo ust. 2 pkt 1 – przez okres jednego roku od dnia
wydania ostatecznej opinii służbowej;
2) przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne lub dyscyplinarne – do czasu
prawomocnego zakończenia tego postępowania;
3) ukaranemu karą dyscyplinarną – do czasu jej zatarcia;
4) skazanemu wyrokiem sądu lub w stosunku do którego postępowanie karne
zostało warunkowo umorzone – przez okres jednego roku od dnia
uprawomocnienia się orzeczenia.
7. Jeżeli po przyznaniu świadczenia motywacyjnego wystąpią okoliczności,
o których mowa w ust. 6, niezwłocznie wydaje się decyzję stwierdzającą ustanie
prawa do wypłaty tego świadczenia.
8. Od decyzji o odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego oraz od
decyzji stwierdzającej ustanie prawa do wypłaty świadczenia motywacyjnego
funkcjonariuszowi przysługuje w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji wniosek
o ponowne rozpatrzenie sprawy.
9. Świadczenia motywacyjnego nie wypłaca się za okres:
1) korzystania z urlopu bezpłatnego,
2) przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które funkcjonariusz nie
zachował prawa do uposażenia, wymienionych w art. 203,
3) zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania,
4) zwolnienia z zajęć służbowych, o którym mowa w art. 194 ust. 2 pkt 1 i 3–5,
5) innej nieobecności trwającej co najmniej jeden miesiąc
– proporcjonalnie do tego okresu.
10. Świadczenie motywacyjne wypłaca się w każdym kolejnym miesiącu
kalendarzowym, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym
wydano decyzję o przyznaniu świadczenia motywacyjnego.
11. Świadczenie motywacyjne jest płatne z dołu do dziesiątego dnia miesiąca
następującego po miesiącu, za który świadczenie motywacyjne przysługuje.
12. Prawo do wypłaty świadczenia motywacyjnego ustaje w miesiącu, w którym
decyzja, o której mowa w ust. 7, stała się ostateczna lub nastąpiło rozwiązanie
stosunku służbowego w związku ze zwolnieniem funkcjonariusza ze służby, z jego
śmiercią lub zaginięciem. Świadczenia motywacyjnego za ten miesiąc nie wypłaca się.
Art. 171. Uposażenie i inne należności pieniężne pobrane przez funkcjonariusza, przysługujące mu według zasad obowiązujących w dniu wypłaty nie podlegają zwrotowi, jeżeli przepisy niniejszej ustawy ...
Art. 173. 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody uznaniowe i zapomogi. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i sposób przyznawania nagród u...
Szczegóły
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców