Art. 172. § 1. Pracodawca zatrudniający ławnika jest obowiązany zwolnić go
od pracy na czas wykonywania czynności w sądzie.
§ 2. Za czas zwolnienia od pracy ławnik zachowuje prawo do świadczeń
wynikających ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia.
§ 3. Ławnik otrzymuje rekompensatę pieniężną za czas wykonywania
czynności w sądzie, którymi są: udział w rozprawie lub posiedzeniu, uczestnictwo w naradzie nad wyrokiem, sporządzenie uzasadnienia lub uczestnictwo w
posiedzeniu rady ławniczej, jeżeli został do niej wybrany.
§ 4. Wysokość rekompensaty dla ławników biorących udział
w rozpoznawaniu spraw w sądach powszechnych, za jeden dzień pełnienia
obowiązków ławnika, wynosi 2,64% podstawy ustalenia wynagrodzenia
zasadniczego sędziego, o której mowa w art. 91 § 1c.
§ 4a. Ławnikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu do sądu
w celu wykonywania czynności w sądzie środkami komunikacji miejscowej
w wysokości 0,25% podstawy ustalenia wynagrodzenia zasadniczego sędziego, o
której mowa w art. 91 § 1c.
§ 5. (uchylony)
§ 6. Koszty wypłaty świadczeń, o których mowa w § 4 i 4a, ponosi Skarb
Państwa.

Prawo o ustroju sądów powszechnych art. 172

Poprzedni

Art. 171. § 1. Prezes sądu może zarządzić przydzielenie dodatkowego ławnika do sprawy, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że będzie ona trwać czas dłuższy. W razie potrzeby można przydzielić dwóch ...

Nastepny

Art. 173. Ławnicy zamieszkali poza siedzibą sądu otrzymują diety oraz zwrot kosztów przejazdu i noclegu według zasad ustalonych w tym zakresie dla sędziów.

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych
  • Wejscie w życie 1 października 2001
  • Ost. zmiana ustawy 1 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 15 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka